บอสต้อนรัก – ยูงทอง
‘สมภาร‘ ตั้งกฎว่าจะไม่มีแฟน
แต่วันดีคืนดีดั๊นนอยากกิน ‘ไก่วัด‘ ที่เขาเลี้ยงขึ้นมาซะอย่างนั้น
“อีกยกไหม”
คนถูกชวนตาแทบถลน อ้าปากพะงาบๆ กับคำพูดที่เห็นเป็นเรื่องปกติ
ชาครีย์ หัวเราะกับสีหน้าของอีกฝ่ายอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปฉวยจูบเธอแรงๆ
“อื้ออ หยุดเกเรเลยค่ะ ลันน์ไม่ขำด้วยนะ”
“นี่ก็ไม่ได้พูดเล่นเหมือนกัน”
“บอส!”
ท่าทางของ นลันน์ญา ส่งผลให้เกิดเสียงหัวเราะตามมาอีกระลอก
มือหนาที่โอบร่างเธอไว้แนบตักกอดกระชับอุ่นขึ้น
“อย่าลืมสิว่าคุณยังมีเรื่องโกหกผมอยู่
ถ้าทำตัวน่ารักผมอาจจะยอมลดโทษให้กึ่งหนึ่งก็ได้”
“ลดโทษ…เหรอคะ”
ท่าทีของคนแนบชิดเปลี่ยนไปเล็กน้อย
ถึงอย่างนั้นก็ยังคงมองเขาด้วยความระแวงสงสัย
“ใช่”
เสียงทุ้มยื่นข้อเสนอพลางคลี่ยิ้ม มันช่างสวนทางกับดวงตา
ที่แวววับคล้ายกับหมาป่าเจ้าเล่ห์
“จากสิบยกอาจจะเหลือแค่แปด…อะไรทำนองนั้น”
“บอส!”