Tag: นิยาย 18+

อนงค์นาง เดินทางจากกรุงเทพฯ มาแต่งงานกับคนแปลกหน้าที่เพชรบูรณ์ เขาเป็นชาวสวนที่มีรูปร่างสูงใหญ่ ผิวคล้ำ หน้ารกไปด้วยหนวดเคราราวกับมหาโจร เธอจะรักเขาได้ไหมและอยู่กับเขาได้หรือเปล่า

“ห้ามรักฉัน” นั่นคือข้อตกลงที่วรชิตกำชับกับลันตา ก่อนที่เธอจะกลายเป็นผู้หญิงของเขา “ข้อสุดท้าย ห้ามท้อง” ลันตาวางกระดาษทันทีที่เขาพูดข้อสุดท้ายจบ “แล้วถ้าเราพลาดมีอะไรกัน ถ้าฉันท้องขึ้นมาจริงๆ จะเป็นยังไงคะ” “เอาออกสถานเดียว ห้ามมีเด็กเป็นภาระฉัน” “ลันอาจจะเลี้ยงเขาได้” เธอเถียงเสียงเครือ หากชายหนุ่มโบกมือไม่เห็นด้วย “เธอจะเลี้ยงเขาได้ยังไง ในเมื่อทุกวันนี้คนที่เลี้ยงเธอคือฉัน”

หรือพิรุณหยาดนี้ต้องระเหยแห้งหายกลายเป็นไอ เขาจึงจะเห็นค่าหัวใจรักของเธอสักที * * * “จำที่พี่บอกให้ขึ้นใจ” เพลิงตะวันผละริมฝีปากออกมา สั่งเสียงเข้ม สายตาคมดุจ้องหน้าคนที่หอบหายใจจนตัวโยน ทั้งน้ำตานองหน้า ริมฝีปากอิ่มบวมเจ่อเพราะถูกบดจูบเอาแต่ใจ “น้ำฝนไม่ได้ทำอะไรผิด ฮึกๆ” หยาดพิรุณแย้งเสียงแผ่ว สะอื้นออกมาเบาๆ “ผิด! ผิดทุกอย่าง! น้ำฝนทำตัวใกล้ชิดกับผู้ชายคนอื่น พี่ไม่ชอบ!”

พลาดพลั้งเพียงคืนเดียว รับผิดชอบไปตลอดชีวิต แต่เพราะคนหนึ่งคือ ‘ความรัก’ ส่วนอีกคนเป็นเพียง ‘ความรับผิดชอบ’ เขาจึงลำบากใจ *** “ลืมเรื่องเมื่อคืนซะ แล้วเอาเงินพวกนี้ไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมากิน อย่าคิดปล่อยท้องจับฉันเชียว! กลับถึงกรุงเทพฉันจะให้เงินเพิ่มอีก!” ดวงหน้าสวยแดงช้ำไปหมด ตามร่างกายก็มีรอยจ้ำสีแดงเต็มไปหมด บ่งบอกว่าเมื่อคืนเขากระทำโดยไม่ยั้งมือเลยแม้แต่น้อย นัยน์ตาคู่อ่อนล้าทอดยาวมองเศษเงินที่เขาโปรยมาให้ ร้องไห้ปานจะขาดใจ