ดาวน์โหลด Ebook นิยายไทย นิยายจีน นิยายแปล pdf
อ่าน e-book นิยายไทย นิยายแปล นิยายจีน pdf epub
| *** ช่วงนี้มีนิยายที่ถูกนำไปสร้างเป็นละคร / ซีรีส์ / หนัง อะไรบ้าง คลิกดูที่นี่เลยค่ะ / สำหรับใครที่อยากอ่านนิยาย แต่ไม่รู้จะอ่านเรื่องอะไรดี เรามีฟังก์ชั่นสุ่มนิยายให้ด้วยนะคะ คลิกเลย! *** |
อ่านนิยาย epub ดาวน์โหลดนิยาย epub
*** อีบุ๊คส่วนใหญ่แทบทุกเรื่องในตอนนี้ มีเวอร์ชั่น EPUB อยู่แล้วนะคะ เพียงแต่บางเล่มอาจจะไม่ได้ติดป้าย EPUB ไว้ เพราะฉะนั้น ถึงแม้ว่านิยายเรื่องไหนจะไม่ได้เขียนว่ามีเวอร์ชั่น EPUB แต่ถ้าคลิกไปที่ลิงก์ดาวน์โหลด มันจะแจ้งอีกครั้งค่ะ ว่ามี EPUB หรือไม่ ***
ในวันที่ ‘ปริม’ ลำบาก เขาได้ ‘นาวิน’ คอยช่วยเหลือ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆหรือเรื่องใหญ่แค่ไหน ถึงนาวินจะไม่ตรงสเปค แต่ยิ่งได้รู้จักกันมากเท่าไหร่ปริมก็ยิ่งชอบอีกฝ่าย…ชอบมากขึ้นทุกทีๆ
รวิต เข้ามาอยู่ในบ้านโพรัคตั้งแต่เด็กในฐานะ ‘หัวหน้าพ่อบ้านคนถัดไป’ แต่ยิ่งนานวัน ความรู้สึกที่มีต่อ พลช ผู้เป็นเจ้านายกลับลึกซึ้งมากขึ้นทุกที ยิ่งอีกฝ่ายเอาใจใส่ดูแลตนเองก็ยิ่งไม่อาจห้ามใจ…แต่เจ้านายคนนี้จะคิดเหมือนกันหรือเปล่านะ…
“อาผิง สวรรค์ช่างรักเจ้าโดยแท้ มีอย่างที่ไหนแต่งอนุสามีรูปงามถึงสามท่าน นอกจากไม่เสียทองคำสินสอดแล้วยังได้ทองกลับมาบ้านอีก หนำซ้ำหนึ่งในอนุก็ยังมากความสามารถช่วยงานเจ้าจบราบรื่น นี่… นี่ช่างโชคดีเหลือเกิน” ผิงกั่วหัวเราะแล้วกล่าวตอบ “พวกเขาล้วนใช้ข้าเป็นที่ลี้ภัย หากต้องทำงานให้ข้าบ้างก็สมควรแล้ว”
อู๋สั่วเว่ย ถูกแฟนสาวที่คบกันมาถึงเจ็ดปีบอกเลิกด้วยข้อหาสุดคลาสสิกว่าเขามันทั้งอ้วนทั้งจน ไม่มีความทะเยอทะยานในชีวิต ชายหนุ่มจึงใช้สิ่งเหล่านี้เป็นแรงผลักดันเพื่อเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่ไม่ว่าเขาจะหันไปทางไหนหรือเปลี่ยนไปทำอะไร กลับต้องโดนเจ้ามนุษย์งูน่าโมโหอย่าง ฉือเฉิ่ง ตามรังควานอยู่ร่ำไป แค่ครั้งสองครั้งยังพอทน แต่ไอ้การเจอกันทุกครั้งนี่ ถ้าไม่ใช่เนื้อคู่จากชาติปางก่อนก็เป็นศัตรูจากนรกแล้ว!
เมื่อนางร้ายอันดับหนึ่งแห่งแผ่นดินมังกรอย่าง โหลวชิงลี่ ต้องตายอย่างอนาถากลางกองถ่ายทำภาพยนตร์ แต่วิญญาณไม่ได้ไปนรกหรอสวรรค์อย่างที่เคยได้ยินมากลับมาอยู่ในร่างของ หย่วนเยว่ชิง เด็กสาววัยสิบสี่ บุตรีคนที่สามของเสนาบดีฝ่ายซ้าย ซึ่งนอนสลบไสลถึงสามเดือน หลงมิติมาก็ปวดหัวมากพอแล้ว ยังต้องมาเจอกับบุรุษที่มีผมสีเงินยวงแสนประหลาด แม้แรกพบเธอจะลอบสบถในใจว่า หล่อบัดซบ
รอยตราบาปที่เขาประทับลงบนร่างของเด็กสาวในคืนนั้น คือรอยตราทีร้อยรัดหัวใจสองดวงไว้ด้วยกันตลอดไป (นิยายนี้เป็นหนึ่งในซีรีส์ “อ้อมกอดขุนเขาฯ” ด้านในมีอีก 3 เรื่องที่เหลือให้โหลดด้วยค่ะ คลิกเลย)
“ไม่ต้องทำงานแล้วเหรอคะคุณพยัคฆ์ ถึงจะไปด้วยกันน่ะ” แสร้งทำหน้าเคร่งขรึม ปรับน้ำเสียงเป็นงานเป็นการ พลางช้อนดวงตา เอียงคอมองเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาด้วยความสงสัย พี่เสือคล้ายจะยุ่ง แต่กลับทำตัวไม่ยุ่งเมื่อเธอมาถึง นี่เขากำลังเอาใจ และตามใจเธออย่าง บ้าคลั่งอยู่ใช่ไหม “ช่างหัวงานมันก่อนเถอะครับคุณนาย นาทีนี้พี่อยากไปกับคุณนายมากกว่า เราไม่ได้อยู่ด้วยกันมาตั้งหลายชั่วโมง คิดถึงจะแย่”
เมื่อสาวน้อยตาใส ใช้ชีวิตชิลล์ๆ มองบวกคือนิพพาน ต้องมาชดใช้หนี้ของครอบครัวด้วยการเป็นนางบำเรอของเจ้าของไร่หล่อเข้มและเร้าใจมากกกก (แต่เป็นวัยทอง!!!) นนธัชถอนหายใจคล้ายระอา “คุณเบื่อหนูอีกแล้วใช่มั้ยคะ” หญิงสาวทำปากยื่นเล็กน้อย คล้ายน้อยใจ “อือ เธอเมาแล้ว กลับไปนอนพักไป” “ใครว่าหนูเมา คุณรู้มั้ยว่าคุณหล่อสัสเลย” นนธัชไอแค็กๆ จากการสำลักน้ำลายตัวเอง “เธอว่าอะไรนะ”
จากศัลยแพทย์ด้านทรวงอก สาวสอง ต้องมาตายเพราะกิ๊กทั้งหลายรุมแย่ง วิญญาณล่องลอยมาเป็นสิบปี แต่อยู่ดีดี ก็ถูกเท้าผู้ใดก็มิทราบได้ถีบลงมา ก่อนที่จะมารู้สึกตัวแบบงงงง ในร่างสตรีผู้หนึ่ง ซึ่งใบหน้าเหมือนเธอมากนัก แล้วยังมีสิ่งนั้นด้วย สิ่งที่เมื่อก่อนเธอไม่มีจนต้องไปผ่าตัดแปลงเพศเพื่อให้ได้มันมา ในเมื่อสวรรค์ประทานสิ่งล้ำค่าอย่างจิมิ มาให้แล้วอดีตชะนีหัวโปกก็ขอใช้ให้คุ้มค่าหน่อยแล้วกัน แต่ดีใจไม่ทันไร ก็ถูกลากขึ้นรถม้าเดินทางมาแต่งให้กับท่านอ๋องผู้ไร้รสนิยม
ชีวิตสาวโสดเลือกได้อย่างฉันกลับต้องมาตายเพราะเมาแล้วขับ ฉันอยากจะอธิบายและขอโทษให้ท่านยมทูตเข้าใจว่ามันมีความจำเป็นเผื่อท่านจะเห็นใจฉันบ้าง หากแต่ไม่คาดคิดว่า ท่านยมทูตใจร้ายนั่นจะส่งเธอมาอยู่ในร่างน้องหมา โทษฐานเมาแล้วขับ ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้ตั้งใจ
นางหลุบตาลง เก็บงำความรู้สึกทั้งหมดไว้ ก่อนที่จะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ นางเลี่ยงที่จะไม่ตอบ และเลือกที่จะกล่าวอย่างห่างเหิน “ขอบคุณนายท่านเจ้าค่ะ ที่ช่วยข้าไว้” นางพยายามดิ้นรนให้หลุดจากอ้อมแขนแกร่ง “เหตุใดจึงใช้วาจาห่างเหินเช่นนี้” ใบหน้าคมดวงตาเข้มจ้องนางไม่วางตา “ข้ากับนายท่านมิเคยรู้จักกันมาก่อน จึงมิสมควร” หึ! เขาแค่นเสียงในลำคอก่อนเอ่ยเสียงเย็น “เพียงผ่านมาไม่กี่ปี เจ้าก็ลืมสามีเก่าแล้วอย่างนั้นรึ!”
