ดาวน์โหลด Ebook นิยายไทย นิยายจีน นิยายแปล pdf
อ่าน e-book นิยายไทย นิยายแปล นิยายจีน pdf epub
| *** ช่วงนี้มีนิยายที่ถูกนำไปสร้างเป็นละคร / ซีรีส์ / หนัง อะไรบ้าง คลิกดูที่นี่เลยค่ะ / สำหรับใครที่อยากอ่านนิยาย แต่ไม่รู้จะอ่านเรื่องอะไรดี เรามีฟังก์ชั่นสุ่มนิยายให้ด้วยนะคะ คลิกเลย! *** |
อ่านนิยาย อัญญาณี / ดาวน์โหลดนิยาย อัญญาณี pdf epub
วินาทีที่ได้เห็นรอยยิ้มของลูกสาว หัวใจเขาเต้นแรงมาก ความรู้สึกหม่นเศร้า เคว้งคว้างท่ามกลางความหนาวเหน็บถูกปัดออกมาจากจิตใจจนสิ้นเมื่อได้พบหน้ากัญญาพัชรด้วยตาตัวเอง หนูน้อยวัยสี่ขวบเดินมาหาชายร่างสูงใหญ่ด้วยความรู้สึกที่บอกในใจว่า ต้องเดินไปหา “แม่ไปไหนครับ” “แม่ไปหาผัวใหม่” เด็กวัยสี่ขวบตอบเสียงใส ยิ้มแป้น แต่คนได้รับคำตอบกลับยิ้มไม่ออก
หัวใจของเธอสูญสลาย หมองไหม้จนยากจักกลับคืน สามีกับเพื่อนสนิท โอ้….เป็นไปได้อย่างไร มันเป็นไปได้อย่างไร หทัยชนกกำลังคิดว่านี่ไม่ใช่เรื่องจริง ไม่ใช่เรื่องจริง “ไม่จริงใช่ไหมตะวัน มันไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหม?” เสียงคล้ายกับคนละเมอลอดผ่านเรียวปากของหทัยชนกที่เอ่ยถามสามี
‘นาคินทร์’ พกพาความแค้นมาเต็มพิกัด ปลอมตัวเป็นโจรบุกเข้าไปลักพาตัว ‘ประภัสสร’ น้องสาวของ ‘พงศกร’ ตัวต้นเหตุการเสียชีวิตของพี่สาว ที่เขาเทิดทูนและเคารพรักมากที่สุด แต่การณ์กลับไม่ได้เป็นดั่งที่เขาคิดไว้ เมื่อผู้หญิงที่ลักพาตัวมาคือ ‘นิรัญชา’ ผู้หญิงที่ทำให้เลือดในกายหนุ่มลุกโชนทุกครั้งที่เข้าใกล้
“เธอกล้ามากนักที่ตบหน้าฉัน…ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าตบฉันเลย” เสียงของเขาตวาดลั่น “ก็มีซะสิ… ไอ้ XXX รังแกได้แม้กระทั่งผู้หญิง” ‘ณิชา’ ลุกขึ้นยืนตวาดออกไปอย่างไม่ยอมแพ้ วาจาที่ถูกเอ่ยออกไปทำให้ ‘รัฐกฤตญ์’ ตัวสั่นด้วยความโกรธ เขาไม่เคยรู้สึกโกรธใครมากเท่านี้มาก่อน ยิ่งเป็นผู้หญิงด้วยแล้ว ณิชาเป็นคนแรกที่กล้าว่าเขารุนแรงขนาดนี้ ‘อย่างนี้มันต้องสั่งสอนให้รู้สึก…’
“น่าสรรเสริญเมียฉันจริงๆ เลย พูดมาได้ว่ารักผู้ชายคนอื่นต่อหน้าผัวตัวเอง แต่ไม่เป็นไร ฉันจะทำให้เธอลืมไอ้สิงหานั่นไปตลอดชีวิต” พูดจบร่างหนาก็เดินเข้ามาใกล้ร่างของธัญชนก เหวี่ยงร่างสาวลงบนที่นอนหนานุ่ม โรยด้วยกลีบกุหลาบ มือแข็งแรงฉีกกระชากชุดเจ้าสาวราคาเรือนแสน ออกจากร่างงามอย่างไม่ปรานี
“ตูม” ร่างของอักษราที่ยังไม่ได้สติ แล้วยังจะถูกมัดมือมัดเท้าและปิดปาก ถูกโยนลงมาจากเรือด้วยมือของเจ้าของเกาะ ลูกน้องทั้งสามมองตากันไปมา อยากจะไปช่วยสาวน้อยผู้น่าสงสารใจจะขาด แต่ถ้าช่วยมีหวังพวกเขาต้องโดนบาทาของเจ้านายแน่นอน ‘อักษรา’ รู้สึกตัวเมื่อร่างกายกระแทกกับผืนน้ำ น้ำเค็มๆ ซึมผ่านเนื้อผ้าเข้ามาในปากและจมูก จนเธอเกิดอาการสำลัก เปลือกตาสาวเปิดขึ้นในเวลาต่อมาแต่ก็ต้องหลับลงอีกครั้ง
“เธอคือมิแชล มิแชลของฉัน” ลูอีสตะโกนพูดลั่นห้อง “ไม่ใช่ ฉันไม่ใช่มิแชลของคุณ คุณจำคนผิดแล้ว” แขวลัยปฏิเสธเสียงแข็ง ถอยหนีร่างหนาที่ก้าวเข้ามาหา “ใช่ เธอคือมิแชล ฉันจำไม่ผิดแน่ ทั้งกลิ่นตัว ทั้งน้ำเสียงฉันจำได้อย่างแม่นยำไม่ผิดเพี้ยน” “คุณจะแน่ใจได้ยังไงว่าฉันคือมิแชล ตอนนั้นคุณตาบอดไม่ใช่เหรอ?” เธอสวนกลับ และนั่นทำให้เขามองเห็นช่องโหว่ที่จะกล่าวโต้ตอบกลับไป “ฉันยังไม่ได้บอกเธอเลยสักคำว่าฉันเคยตาบอดมาก่อน เธอรู้ได้ยังไง?”
เสื้อผ้าของเธอถูกกระชากอย่างแรงด้วยมือหนาของสามี ที่ถูกความหึงหวงเข้าครอบงำ ‘ประภาพรรณ’ ไม่ยอมให้เขาทำร้ายเธอง่ายๆ ทั้งทุบทั้งตีและหยิกไปตามร่างกายของเขาไม่ยั้ง แต่ความเจ็บกายที่เขาได้รับ มันน้อยกว่าเจ็บที่หัวใจ “ปล่อยมิวนะนายพัน ปล่อยมิว นายพันกำลังเข้าใจมิวผิดนะ นายพันฟังมิวก่อน” เธอพยายามร้องบอกเขา ทว่า ‘พันกร’ หน้ามืดตาลายจนไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งสิ้น
เพียงแค่ได้เห็นลูกสาวของศัตรู ดวงตามังกรผู้เย่อหยิ่งลุกโชนไปด้วยความปรารถนา ความสวยที่ไม่เป็นรองใคร ความผุดผ่องของผิวพรรณเรียกความกระหายในเพลิงสวาทให้ลุกโชน และยิ่งเห็นรอยสักรูปดอกเลยที่มีมังกรเลื้อยพันด้วยแล้ว เขาย้ำอยู่ในใจตั้งแต่นั้นมาว่า เธอต้องเป็นของเขา เป็นดอกไม้ของมังกรคนเดียวเท่านั้น
“คิดเหรอว่าฉันจะยอมให้ผู้หญิงแพศxาอย่างเธอ ไปแต่งงานกับผู้ชายดีดีอย่างนั้น อย่างเธอมันต้องเจอแบบฉัน” น้ำเสียงแข็งกระด้างของ ‘จาร์ฟา’ ลอดจากปากหนา ก่อนที่จะตั้งหน้าตั้งตากระชากชุดราตรีแสนสวยที่ถูกตัดเย็บอย่างประณีตต่อไป ไม่สนใจเสียงกรีดร้อง อ้อนวอนและมือนุ่มที่พยายามปัดป้อง “ฉันจะทำให้เธอมีความสุขจนกระอักเลยคอยดู”
“ทำเป็นสะดีดสะดิ้งไปได้..ทำอย่างกับว่าฉันไม่เคยจับต้องตัวเธอ..ลืมไปแล้วหรือว่าฉันทำมากกว่าจับข้อมือของเธออีก” อัคราพูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียงเยาะเย้ย มุมปากของเขายิ้มน้อยๆ เหมือนผู้มีชัย “ปล่อยเถอะค่ะ..คุณไม่กลัวคุณแจนเห็นหรือไง?” “ทำไมต้องกลัว..เพราะตอนนี้มานะกำลังพาแจน ไปเอาของที่เค้าลืมไว้ที่บ้าน..กว่าจะกลับมาก็คงดึก” เขาพูดพร้อมกับกระชากร่างของเธอเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด รวิษาพยายามดิ้นรนหนี
