Tag: ว.วินิจฉัยกุล

นัจดูผิวพรรณละเอียดสวยของเขา ด้วยนึกไม่ออกว่าเขาจะทนตรากตรำอยู่กับเรือกนาไร่สวนได้อย่างไร การทำสวนไม่ใช่ของง่ายๆ เหมือนที่เพ้อฝันกันในหมู่ชาวกรุง… มันไม่ใช่การปลูกบ้านแสนสวยอยู่ริมลำธาร สูดแต่อากาศบริสุทธิ์ แล้วก็มีแค่พืชผลงามสะพรั่งให้ถ่ายรูปชื่นชม ชีวิตชาวสวนนั้นยากแค้นแสนเข็ญ

“ทัตติยา” ถูกพ่อแม่เลี้ยงมาอย่างไข่ในหินและอย่างกุลสตรีไทยโดยแท้ เป็นหญิงไทยที่ต้องหัวอ่อนเชื่อฟังสามี อยู่บ้านดูแลครอบครัว ต้องอดต้องทนเพื่อที่จะประคับประคองครอบครัวไปให้รอดตลอดรอดฝั่ง แต่เมื่อได้แต่งงานกับ “จารณ” ชายหนุ่มที่ยังยึดติดกับค่านิยมที่มีคู่ครองมากกว่าหนึ่งคน เธอก็พบว่าความเป็นหญิงไทยหัวอ่อนเชื่อฟังนั้น ดูจะไม่สามารถแก้ไขปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับชีวิตของเธอให้ดีขึ้นได้เลย ทัตติยาจะแก้ไขปัญหาอย่างไรกับสิ่งที่เกิดขึ้น? ชีวิตครอบครัวของเธอจะดำเนินต่อไปแบบไหน?

ร่างในชุดขาวระยิบระยับนั้น เมื่อเพ่งมองก็คล้ายกับโปร่งแสง ราวกับประกอบขึ้นจากแก้วผลึก หากเมื่อมองอีกครั้ง จะเห็นความเกลี้ยงเกลาขาวบริสุทธิ์ราวรูปสลักหินอ่อน นับเป็นความสวยงามที่เจิดแจ่ม ด้วยราศีของสวรรค์ อย่างที่มนุษย์ธรรมดาไม่อาจเทียบเคียงได้ ภาธรคิดว่าแม้เขาเป็นจิตรกรเอกแต่ก็อาจจะสุดฝีมือ ที่จะจำลองรูปลักษณ์ของนางทิพย์ออกมาบนผืนผ้าใบให้เหมือนจริง

ความรักเป็นอารมณ์อันอ่อนหวานละมุนละไม นำความสุขสดชื่นมาให้แก่ผู้ที่ได้รับ เป็นเสมือนน้ำทิพย์ที่ชโลมใจ ให้เกิดความเบิกบาน เป็นพลังให้ต่อสู้อุปสรรคต่างๆให้ล่วงผ่านไปได้ ผู้คนจึงแสวงหาและปรารถนา ที่จะสมหวังในรักกันทั้งสิ้น นงรามคือผู้หญิงคนหนึ่งที่ดิ้นรนไขว่คว้าหาความรักมาตลอดชีวิต