*** ช่วงนี้มีนิยายที่ถูกนำไปสร้างเป็นละคร / ซีรีส์ / หนัง อะไรบ้าง คลิกดูที่นี่เลยค่ะ / สำหรับใครที่อยากอ่านนิยาย แต่ไม่รู้จะอ่านเรื่องอะไรดี เรามีฟังก์ชั่นสุ่มนิยายให้ด้วยนะคะ คลิกเลย! ***

ในห้วงแสงจันทร์ – พราภัค

หากรู้ว่าจะถูกเกลียดชังจนไม่อยากมองหน้า เมื่อเจ็ดปีที่แล้วแสงคงไม่กล้าคิดทำลายเลือดเนื้อเชื้อไข ของเขาและเธออย่างเด็ดขาด … “ถ้าแต่งงานเมื่อไหร่อย่าลืมเชิญฉันด้วยล่ะ” แล้วเธอจะง้อพ่อหม้ายลูกติดอย่างเตมีย์เช่นไร หรือต้องถูกผลักไสตราบจนสิ้นลมหายใจ ก็ไม่มีวันได้ความรักกลับคืน


# , , , , , , , ,

ฤดีร้อยดาว – พราภัค

เขาจะทำอย่างไร ถ้าผู้หญิงใจแตกในครั้งแรกที่เจอ กับผู้หญิงที่เผลอรัก เป็นคนๆ เดียวกัน “ทำไม บุบสลายตรงไหน…หรือถ้าจะบอกว่าเสียหาย มันก็เป็นมาก่อนตั้งแต่ผมยังไม่นอนกับคุณแล้วไม่ใช่เหรอ” คนอื่นอาจจะอ้อมค้อมเรียกกันแบบรักษาน้ำใจ ว่าเป็นเด็กสาวขาดความรักความอบอุ่นหรืออะไรก็ตามแต่ ทว่าสำหรับเขาเธอก็แค่ผู้หญิงรักสนุกขาดความยับยั้งชั่งใจ และมีความประพฤติเหลวแหลกน่าตำหนิคนหนึ่ง


# , , , , , , , ,

พลาดพลั้งบังเอิญรัก – พราภัค

แค่พลาดแต่งงานกับผู้ชายด้านชา แค่ถูกเขาบอกว่า ‘ห่างกันสักพัก’ ยังไม่ร้ายเท่ากับการพลั้งใจรักสามีตัวเอง …… “เราห่างกันสักพักเถอะ” อะไรนะ!!! เตวิษาอึ้งไป พี่รงพูดว่าไงนะ เธอหงุดหงิดจนคิดจะทิ้งเขาก็ใช่แต่ว่า พอถูกชิงบอกเลิกก่อนเช่นนี้จะไม่ให้ตกใจจนพูดไม่ออกได้อย่างไรกัน “ไม่ต้องห่างแล้ว! ห่างไปก็เสียเวลา หย่าเลยดีกว่า ไปหย่ากัน”


# , , , , , , ,

แสร้งปรารถนา – พราภัค

“เราแต่งงานกันเถอะนะคะ” “ขอโทษนะ แต่พี่คงรับผิดชอบไม่ได้ ถึงจะเป็นผู้ชายคนแรกของแต้วก็เถอะ ถือซะว่าเป็นประสบการณ์ก็แล้วกัน” ร่างบางน้ำตาไหลโดยไร้เสียงสะอื้น อยากให้เรื่องทั้งหมดในวันนี้เป็นแค่ฝันร้ายที่จะสลายไปสิ้นเมื่อลืมตาตื่น เธอถึงกับนิ่งงันไปครู่ใหญ่เพราะความโหดร้ายจากประโยคนั้นจุกอก กว่าจะเค้นเสียงกระซิบถามออกไปได้ก็เสียน้ำตาไปหลายหยดแล้ว “เพราะอย่างนี้ใช่ไหม ถึงได้กลัวแต้วท้อง” “ใช่…แล้วจะทำไม ก็ฉันไม่แน่ใจว่าจะสามารถรักเด็กที่เกิดจากเธอได้”


# , , , , , , , ,

ใจดำ – พราภัค

“ก็ถ้าไม่โง่จะขายทุกอย่างจนตัวเองตกที่นั่งลำบากแบบนี้เหรอ” “เรื่องของอ้าย” เธอสะอื้นไห้อย่างสิ้นอายและไร้ทางสู้ ริมฝีปากอ่อนนุ่มอยู่ห่างจากปากของผู้รังแกแค่สองชั่วองคุลีเท่านั้น “ขายบ้าน ขายร้าน หรือขายหุ้นจนหมดแล้วจะทำไม อ้ายไม่ขายตัวก็แล้วกัน” “อรอัญ!” พอได้ยินถ้อยคำประชดจี้ใจดำทำนองนั้นเข้าเขาก็บันดาลโทสะ “งั้นก็ขายซะ”


# , , , , , , , ,

เพียงใจภักดิ์ – พราภัค

ศศะเป็นเพียงกระต่ายน้อยที่เฝ้ามองดวงจันทร์ “ตรีรักใคร กระต่ายก็รักคนนั้นด้วย” แต่ใครจะคาดคิดว่าวันหนึ่งเจ้ากระต่ายน้อย จะมีโอกาสได้สัมผัสดวงจันทร์ที่หมายปอง จนในที่สุดฟ้าก็ส่งลูกกระต่ายตัวจ้อยมาเป็นแก้วตาดวงใจของเธอ “มันเป็นความผิดของฉันเหรอ เธอแอบซ่อนลูกของฉันไว้นานเท่าไหร่ นี่ถ้าฉันไม่รู้เองเธอก็คงปล่อยให้ลูกฉันเป็นเด็กกำพร้าพ่อ” …


# , , , , , ,

ราคีพลอย – พราภัค

รวิมอบกายให้เขาเพราะหน้าที่ กรีธาก็ทำไปโดยไร้ใจเช่นกัน ความสัมพันธ์เช่นนี้ จะไม่มีวันแปรเปลี่ยนเป็นความรักได้เลยหรือมิใช่ ? “ดาเขาเป็นแฟน ศมนเป็นแฟนเก่า ปิ่นก็แค่กิ๊ก” แล้วเธอล่ะรวิ เธอเป็นตัวอะไร อ้อ…คนใช้นั่นเอง


# , , , , , , , ,

กลเหมันต์ – พราภัค

แก้วนางไม่คิดอาจเอื้อมรักผู้ชายอย่างเขา เพราะเธอเข้ามาในฐานะของ ‘ตัวล้างหนี้’ เท่านั้น “ไหนเธอว่าสี่เดือนไม่ใช่เหรอ ทำไมหมอที่มาตรวจบอกว่าห้าเดือนแล้วล่ะ” ลูกของเธอเกิดจากชายผู้นี้ครึ่งหนึ่งก็จริง แต่บอกตามตรงว่าแก้วนางกลัวการรับผิดชอบของเขา


# , , , , , , , ,