Tag: นิยาย 18+

“ตยาคี” สาวน้อยที่มีนามเล่นๆ ว่า “ตั้งไข่” เจ้าของสโลแกน ‘จีบได้ ขายไข่เป็น’ มีความใฝ่ฝันเล็กๆ ว่าจะมีคนรักเป็นหนุ่มภูธร กล้ามโต ผิวสีแทน หล่อเข้มแบบพระเอกหนังบู๊ แต่จู่ๆ กลับมีผู้ชายผิวขาว ปากแดง ชื่อหวานๆ ว่า “ปรางค์” มาเดินกางร่มสีชมพูคอยตามตอแยเธอเนี่ยนะ! …… ริจะเป็นโคแก่กินหญ้าอ่อนเหรอ…ได้เลย ไอ้ตั้งไข่จะเป็นหญ้าไมยราบอ่อนๆ รอแทงเหงือกให้เลือดไหลอาบปากโคแก่เสียให้เข็ด!

เพราะแค้นเคืองที่ถูกศัตรูหัวใจ องค์หญิงไฉ่หนิง ยื้อแย่งบุรุษที่หมายปองไปแต่งงานต่อหน้าต่อตา หลันรั่วหวาจึงทุ่มเงินจำนวนมหาศาลเพื่อซื้อตัวจ้าวหยุนซี ชายบำเรอคนโปรดขององค์หญิงไฉ่หนิงมาเป็นอนุ ด้วยหวังกลั่นแกล้งให้องค์หญิงไฉ่หนิงรู้สึกเจ็บแค้นดูบ้าง

เรื่องมันเกิดจากค่ำคืนนั้น เมื่อเขามึน! เธอเมา! แล้วเราก็ได้กัน! ในขณะที่ นนนิชา เป็นดาวรุ่งพุ่งแรงอยู่บนเส้นทางสายแคตวอล์ก เธอกลับให้สัมภาษณ์สื่อว่ากำลังเป็นซิงเกิลมัม และไม่ขอพาดพิง ‘พ่อของลูก’ หึ! ทั้งๆ ที่เขายืนอยู่ทนโท่ สายชล พิทักษ์เดโช อยากจะโกรธผู้หญิงอวดดีที่ปฏิเสธความรับผิดชอบจากเขา แต่อย่าหวังว่าเขาจะรามือ…

เธอเป็นทุกอย่างให้เขาแล้ว ทั้งเพื่อนกิน…เพื่อนเที่ยว หรือแม้กระทั่งเพื่อนนอน แต่ตำแหน่ง ‘คนรัก’ เธอถูกตัดสิทธิ์ตั้งแต่เริ่มต้น “มึงดูสารรูปมึงสิ ผู้หญิงอย่างมึงเนี่ย ไม่ได้อยู่ในสเปก กูถึงสาบานกับตัวเองว่าจะไม่มีวันเอาผู้หญิงบ้านๆ แบบมึงเป็นเมีย”

เขาร้าย เธอรัก… บอกตัวเองว่าควรตัดใจ แต่ห้ามเท่าไรใจก็ยังรัก “ฉันตามจีบงามมาเป็นสิบปี คิดว่าฉันจะยอมปล่อยงามเพื่อมาเอาเธอ แค่เพราะเธอยอมให้ฉันเปิดซิงหรือ? หึ! แรดขนาดนี้จะบอกเลยว่ารักไม่ลงว่ะ” รักไม่ลง… ปราปต์ไม่ต้องย้ำก็ได้เพราะเธออยู่เต็มหัวใจ อารยาพยายามกลั้นเสียงสะอื้นและน้ำตาเอาไว้ไม่อยากปล่อยโฮให้คนปากร้ายใจดำได้เห็น “แล้วจะให้อ้อนทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นงั้นหรือ”