Tag: นิยายดราม่า

เมื่อรักเดินมาถึงทางตัน ก่อนที่ทุกอย่างจะพังทลายไปต่อหน้า ลองปล่อยมือให้ความรักโบยบินไป ถ้าคนนั้นคือคนที่…ใช่ เขาจะกลับมา และถ้าเขากลับมาในเวลาที่ใช่ รักเก่าๆ ในวันใหม่ๆ นั้นจะมั่นคงไปนิจนิรันด์ ความรักของ ‘ดอกฟ้า’ และ ‘ว่าที่นายทหารหนุ่ม’ ที่พรหมลิขิตให้เดินขนานกันไปคนละเส้น แต่สองเส้นนั้นวนเวียนกลับมาพบเจอกัน…ครั้งแล้วครั้งเล่า ยื้อไว้ หรือ ปล่อยไป ตัดใจ หรือ ครองคู่

เธอต้องชดใช้ด้วยร่างกาย จนกว่าใครคนนั้นจะกลับมา นั่นคือเวลาที่เธอต้องจากไป *** “อีกไม่นานผิงก็จะต้องไปจากคุณแล้ว…คุณวรรธน์จะแกล้งทำเป็นว่ารักผิงบ้างไม่ได้เลยหรือคะ” หัวใจของเธออยากจะจดจำภาพของเขาในมุมดีๆ มากกว่าความป่าเถื่อนโหดร้ายเช่นนี้ “ฉันทำไม่ลงเพราะฉันขยะแขยงเธอ จะบอกอะไรให้ ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยเกลียดใครเท่าเธอมาก่อน”

“หนีครั้งแรกได้นี่ติดใจมากใช่ไหม ถึงได้ใจกล้าหนีออกจากไร่ซ้ำสองแบบนี้ คราวนี้ฉันคงต้องสั่งคนใหม่ว่าถ้าพบเจอเธอให้วิ่งเข้าใส่ได้เลย อย่าทำเป็นเมินเฉยเหมือนครั้งแรก” “ไป กลับ” มือใหญ่ดึงแขนเล็ก ทว่าหญิงสาวก็สะบัดออก พร้อมกับขยับถอยห่างหลายเมตร คิดในใจอย่างตื่นตระหนกว่าเขารู้ได้อย่างไรว่าเธอหนี ในเมื่อยังกกกอดอยู่กับผู้หญิงของเขา เอาเวลามาสนใจเรื่องของเธอทำไมกัน?!

…การรักใครสักคน ไม่ใช่สิ่งที่ ‘ปาณิศา’ ปรารถนา เพราะเธอเชื่อว่าความรักมันไม่มีอยู่จริง …แต่การรักใครสักคนสำหรับ ‘กรพรหม’ นั่นคือความปรารถนา ปรารถนาที่จะได้เป็นเจ้าของ ปรารถนาที่จะทำทุกอย่าง และปรารถนาที่จะทำให้เธอ ‘รัก’ เขา และเพื่อรางวัลที่ปรารถนา ต่อให้ต้องใช้เล่ห์กล เขา ‘กรพรหม’ ก็พร้อมที่จะใช้มันกับ ‘เธอ’

“ฉันกำลังท้องค่ะ” “เธอท้อง! แล้วมาบอกฉันทำไม ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย” “ที่ฉันมาบอกคุณ ก็เพราะว่า เด็กในท้องของฉัน คือลูกของคุณ” “เธอว่าอะไรนะ ลูกเธอจะมาเป็นลูกฉันได้ยังไง เธอเอาอะไรมาพูด” “คุณหมายความว่ายังไง คุณรู้อยู่แก่ใจว่ามีอะไรเกิดขึ้นระหว่างฉันกับคุณ” “เรื่องระหว่างฉันกับเธอเหรอ มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้นล่ะระพีพรรณ เท่าที่ฉันรู้ก็คือ เราไม่เคยมีอะไรกันเลย แล้วเธอจะมาบอกว่าท้องกับฉันได้ยังไง เธอมีหลักฐาน หรือพยานหรือเปล่า จู่ๆ จะมากล่าวหาฉันแบบนี้ มันจะไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ”

การออกจากวังเจ้าพระยาไปอยู่บ้านของสามี ทำให้นกน้อยที่เคยอยู่ในกรงทองอย่างท่านหญิงฉัตรทำตัวไม่ถูก ขณะเดียวกันสฤษดิ์ธาก็จับพลัดจับผลูต้องกลายมาเป็นผู้ดูแลท่านหญิงน้อย จะเป็นสามีก็เป็นได้เพียงในนาม เพราะภรรยายังเรียนไม่จบมัธยมด้วยซ้ำ ทั้งเจ้าตัวยังอยากเรียนต่อแพทย์ จนถึงกับยื่นเงื่อนไขว่า จะไม่ยอมท้องเด็ดขาด เมื่อภรรยาประกาศเช่นนั้น เเล้วสามีอย่างเขาจะทำอย่างไรได้ คงได้แต่สนับสนุนหล่อนให้ถึงที่สุด เฝ้าอดทนรอจนกว่าจะถึงเวลา แม้จะต้องใช้ความพยายามหักห้ามใจอย่างหนักหนาสาหัสก็ตาม

“ณิชา” วนเวียนฝันถึงนครอิงฟ้าซึ่งเล่าให้ใครฟังก็ไม่มีใครเชื่อ ยกเว้นผู้ชายที่ชื่อ “ราเชนทร์” ซึ่งจ้างวานกึ่งบังคับให้เธอเดินทางไปตามหานครแห่งนั้น อะไรก็ไม่น่าอัศจรรย์เท่ากับการที่เขามีหน้าตาคล้ายกับผู้ชายที่เธอฝันถึงราวกับแกะ ต่างกันก็แค่ในฝันเขารักเธอยิ่งกว่าหญิงใด แต่ในโลกของความเป็นจริงเขาเกลียดเธอนับแต่แรกเห็น