Tag: นิยายดราม่า

เมื่อเธอถูกประมูลราวกับสินค้า และเขาคือคนที่ได้สินค้าอย่างเธอมาครอง! “จันทร์เจ้า” นักศึกษาพยาบาลชั้นปีสาม ใช้วิชาความรู้ที่ได้เรียนมา ยื้อชีวิตของชายนิรนาม แต่ชายหนุ่มก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ทิ้งไว้เพียงจี้เพชรรูปหยดน้ำไว้ต่างหน้า รวมถึงกระดาษลายมือไก่เขี่ยว่า ‘ขอบคุณ จาก ภควัต’ สี่ปีหลังจากนั้น หัวใจสองดวง หวนกลับมาพบกันอีกครั้ง

…อยู่ใกล้กันก็เหมือนกับไกลแสนไกล ความรักที่เคยมีต่อกันบัดนี้มันไม่มีค่าอีกแล้ว คงจะหลงเหลือแต่เพียงรอยสเน่หาที่กลางหัวใจ เอาไว้ให้ได้เจ็บปวดเสมอเมื่อคิดถึงคืนวันสุขสมที่ผ่านมา… “คุณไม่รักทับทิมแล้วจริงๆ หรือคะ” ทิพย์ทิวาดื้อรั้นไม่ยอมปล่อย “อย่าพูดคำว่ารักให้ผมได้ยินอีกเป็นอันขาด คุณรู้ไว้ด้วยว่าทุกวันนี้ผมขยะแขยงคุณจะแย่อยู่แล้ว”

โลกนี้จะมีผู้หญิงสักกี่คนที่ถูกกล่าวหาว่า ‘กักขังหน่วงเหนี่ยวและXXXผู้ชาย!!’ เหตุการณ์เดียวเปลี่ยนชีวิตสาวเสิร์ฟ ‘ใบหยก’ จากหน้ามือเป็นหลังมือ แต่หล่อนไม่ยอมแพ้โชคชะตา พลิกวิกฤตเป็นโอกาสเรียกร้องสิทธิ์การเป็นสะใภ้เล็ก ‘ตระกูลรัตนทองธาร’ ถึง ‘มีบริบูรณ์’ เพื่อนรักในวัยเด็กผู้เป็นเจ้าบ่าวในอนาคต จะยอมเล่มเกมวิวาห์กำมะลอด้วย แต่ถนนสายนี้ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ เมื่อ ‘เพชรเอก’ ว่าที่พี่ชายสามีคอยสกัดดาวรุ่ง

“นังฆาตกร” คือสรรพนามที่เขาใช้กดหัวเรียกเธอมาตลอด เขาพรากงานที่รัก ศักดิ์ศรี และทุกอย่างในชีวิตไปจากเธอ เหลือไว้ให้แต่ลมหายใจที่เจือจาง ตราบาปที่ตีตราดุจแผลเป็น และคำว่าบุญคุณของคุณปู่เขาก็เป็นดั่งโซ่ตรวนที่บีบบังคับ ให้เธออยู่อย่างคนตายซากโดยที่เขาทำหน้าที่มัจจุราช ชี้ให้เธอทุรนทุรายในกระทะทองแดง…ทั้งที่เธอไม่ผิด!

“ดารัณ” จำเป็นต้องแต่งงานกับหญิงสาวที่เขาเข้าใจว่า เธอเป็นคนวางแผนฆ่าลูกเมียของตน ความเคียดแค้นชิงชังที่มีต่อเจ้าสาว ทำให้ชายหนุ่มอยากจะฆ่าเธอให้ตายคามือตั้งแต่คืนเข้าหอ แต่ยังก่อน! เพราะเขาจะทำให้คนแผนสูงอย่างเธอค่อยๆ ตายทั้งเป็น ตายทั้งที่ยังมีลมหายใจ ในเมื่ออยากได้เขาเป็นสามีนักละก็ เขาก็จะยัดเยียดความทรมานให้ จนต้องจดจำความเจ็บปวดแบบที่ลืมไม่ลงเลยทีเดียว!!

สกรรจ์และปุษยา เคยเป็นคนรักที่เกือบได้ร่วมชีวิต แต่แล้วทุกอย่างกลับพังทลายเมื่อปุษยา คือผู้ต้องสงสัยสังหารบิดาคนรัก สกรรจ์ลั่นวาจาจะตามหาและเอาชีวิตเธอให้ได้ ….. หญิงสาวจำเป็นต้องหลบหนีไปพร้อม “ลูกในท้อง” …… คนหนึ่งเริ่มต้นชีวิตใหม่กับผู้หญิงอื่น ขณะที่อีกคนจมอยู่กับความทุกข์และบาปที่ไม่ได้กระทำ

คำพูดของผู้หญิงที่โตมาจากบ้านเด็กกำพร้าอย่างเธอไร้น้ำหนัก พูดไปผู้บริหารหนุ่มหล่อก็ไม่เคยคิดจะฟัง เขาพิพากษาว่าเธอผิด เธอก็ต้องผิด เขาแค้น ชิงชัง รังเกียจ และข่มเหง เธอก็ ‘ต้อง’ ยอมรับ มันใช่หรือ…ที่เลขาตัวเล็กๆ อย่างเธอต้องรับบาปแทน…แค่แฟนเก่า! “อยากลงก็กระโดดลงไปเองสิ ประตูรถไม่ได้ล็อก” ปรเมศวร์กล่าวท้าทาย นั่นทำให้กันธิชาตัดสินใจผลักประตูกระโดดลงไป …

ไม่ว่าจะอย่างไรเธอก็มีสายตาไว้มองเขาเพียงคนเดียว แต่เธอกลับไม่เคยอยู่ในสายตาผู้ชายร้ายๆ แถมหวงก้างอย่าง “อนาวิน” เลยสักนิด ถ้าจะมองเป็นเพียงน้องของผู้หญิงที่เขารัก ก็ให้มองเธอเป็นนางมารเสียดีกว่า เธอจะร้ายให้เขาแค้นจนสุดฤทธิ์ “ผู้หญิงคนเดียวที่ฉันจะแต่งงานด้วยคือฉัตรชมพู ไม่ใช่ผู้หญิงอย่างเธอ” …