Tag: นิยาย 18+

“หนูไม่มีอะไรจะคุยกับพี่ปูรณ์” “มีสิ” “ถ้าเป็นเรื่องของแม่กับลุงฤทธิ์ หนูเป็นแค่ลูกเท่านั้น แม่จะใช้ชีวิตยังไง หนูบังคับไม่ได้หรอก” “อย่างนั้นหรือ.. เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน มาให้ฉันเอาเป็นยังไง” “พี่ปูรณ์!” วาวพลอยตกใจจนเสียงดังขึ้นมา

“แต่งแล้วผมก็จะหย่า ยังไงผมก็ไม่เอาคนใบ้มาเป็นแม่ของลูก” ถึงแม้อีกฝ่ายจะเป็นถึงราชนิกุลสาวผู้สูงศักดิ์ แต่กลับอาภัพเป็นหญิงใบ้ แล้วทำไมคนที่มีพร้อมทุกอย่างทั้งรูปและทรัพย์อย่างเขา จึงต้องยอมให้ผู้ใหญ่คลุมถุงชนกับคนใบ้แบบนั้นด้วยเล่า

ในค่ำคืนที่ยอมมอบกายมอบใจ ‘รวงข้าว’ วาดหวังว่าเขาจะยกย่องเป็น ‘เมีย’ ออกหน้าออกตา ทว่า ‘เหนือเมฆ’ กลับดับฝันด้วยการมอบตำแหน่ง ‘เมียลับ’ แต่ทุกอย่างกลับไม่เป็นดังคิด เมื่อเธอถูกลดสถานะจากเมียลับเป็น ‘นางบำเรอ’เพื่อแลกกับการรักษาลูกน้อยเอาไว้

“จะเลือกผัวใหม่ ก็ดูที่มันเข้ากับลูกชายคุณได้หน่อยนะ!” กฤติมาคิดเสียว่าทำเพื่อลูก แม้จะไม่อยากกลับมาเหยียบบ้านหลังนี้อีกแล้วก็ตาม ชีวิตคู่ที่ไม่เคยคิดว่าจะมีอยู่ร่วมกันตั้งแต่ต้นจึงพังครืน สิ่งเดียวที่พอจะเกาะเกี่ยวหัวใจสองดวงไว้ด้วยกัน ก็เห็นจะเป็นลูกชายตัวน้อย

เพราะการตัดสินใจในค่ำคืนโหดร้าย ทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงซ่อนเร้นของเขา แม้ได้ครอบครองมาไว้ข้างกาย แต่เขากระหายในตัวเธอไม่สิ้นสุด ‘ฉันเล่าเรื่องครอบครัวให้คุณฟังไม่ใช่เพราะฉันอยากได้เงินจากคุณ ฉันแค่อยากให้คุณสงสารแล้วปล่อยฉันไป’ ‘เธอยอมมากับฉัน นั่นหมายความว่าเธอตกลงที่จะทำตามเงื่อนไขของฉัน’

เธอคือ ‘นางบำเรอ’ ไร้ค่าที่เขาแอบซ่อนไว้ หากแต่ยามจะจากไป คนใจร้ายกลับขังเธอไว้ด้วยรสสวาทอันร้อนแรง! “ไม่เจอหน้ากันไม่กี่เดือนก็ลืมผัวแล้วเหรอ” ตฤณกระชับตัวเธอแน่นเข้า ร่างสูงใหญ่บดเบียดเข้าหาร่างอ่อนนุ่ม ม่านไหมกัดริมฝีปากขืนตัวเอาไว้ ไม่ยอมพลั้งใจไปกับเขา

ความเข้าใจผิดในคืนนั้นทำให้คิณณ์ไม่รู้ว่าเขากำลังทำให้ใครต้องเจ็บช้ำ ในขณะที่คิณณ์กำลังเริ่มไปได้ดีกับเอวิญา อดีตคู่ขวัญที่ได้กลับมาร่วมงานกันอีกครั้ง ต้องตาที่อยู่ข้างกายเขามาหลายปีก็กำลังคิดจะจากไปพร้อมใครอีกคนในท้องของเธอ “เป็นอะไรรึเปล่าต้อง” คิณณ์เอ่ยถามเสียงดัง “ปะ เปล่าค่ะ แค่ลูกดิ้นน่ะค่ะ” ต้องตาเอ่ยตอบเขาหน้าแดง

“เจินเจิน” ปากร้อนจัดของหลิ่งเซียวฉินผละห่างพร้อมเรียกเสียงแหบพร่า “เป็นสตรีของข้าได้หรือไม่” นางนิ่งงันคล้ายไม่รู้แล้วว่าควรทำสิ่งใด ระหว่างผลักไสหรือดึงรั้งเขาเข้ามา “ข้าอยากแต่งกับเจ้า” ปลายนิ้วเรียวสวยและขาวสะอาดของเขากำลังไล้แก้มอิ่มเรื่อสีชมพูของนางไปมา “เจ้าแต่งให้ข้าเป็นอย่างไร” “คุณชายล้อเล่นแล้ว”

“หึ! ขอโทษเหรอ เรื่องไหนก่อนดีล่ะ พอเถอะฉันเหนื่อย ถอยไปฉันจะกลับ!” “ไม่เอาไม่ให้กลับ ไหนบอกว่าจะอยู่กับหมอกไง” “อย่าตอแหล อย่ามาแทนตัวว่าหมอก ได้ยินแล้วคลื่นไส้” “ท้องหรือเปล่าวิว!” “ท้องบ้านแกสิ อะ…”ร่างบางสะดุ้งเฮือก เมื่อนึกขึ้นได้ ใช่วันนั้นเธอถูกเขาข่มขืน แล้วเธอก็ไม่ได้กินยาคุม ทำไมถึงโง่ซ้ำซากแบบนี้นะ มีสมองซะเปล่า เรื่องสำคัญแบบนี้ เธอลืมได้ยังไง