Tag: นิยายรัก

“ณิชา” วนเวียนฝันถึงนครอิงฟ้าซึ่งเล่าให้ใครฟังก็ไม่มีใครเชื่อ ยกเว้นผู้ชายที่ชื่อ “ราเชนทร์” ซึ่งจ้างวานกึ่งบังคับให้เธอเดินทางไปตามหานครแห่งนั้น อะไรก็ไม่น่าอัศจรรย์เท่ากับการที่เขามีหน้าตาคล้ายกับผู้ชายที่เธอฝันถึงราวกับแกะ ต่างกันก็แค่ในฝันเขารักเธอยิ่งกว่าหญิงใด แต่ในโลกของความเป็นจริงเขาเกลียดเธอนับแต่แรกเห็น

‘ดนุ’ ไม่ใช่คนใจดี ไม่เคยรู้จักคำว่าใจอ่อน หรือจริงๆ แล้วเขาอาจเป็นคนไม่มีหัวใจ ‘เพชรลดา’ บัณฑิตจบใหม่ที่กำลังตกงาน เธอกลับมาบ้านเพื่อจะพบกับหนี้นอกระบบที่แม่และยายสร้างไว้ สัญญาว่าจ้างสามเดือน ที่มีกฎระเบียบมากมายให้ต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด แต่สัญญาว่าจ้างไม่ทันสิ้นสุด นายจ้างกลับเลิกจ้างกระทันหัน เมียจ้างปลดระวางอย่างเพชรลดาก็ต้องไป… ไปพร้อมหัวใจที่บาดเจ็บ

หายนะที่สุดในชีวิตดุลยดา คือวันที่ตื่นขึ้นมาเเล้วพบว่ามีผู้ชายนอนอยู่ข้างๆ และที่ซวยยิ่งกว่า…ผู้ชายคนนั้นคือเชษฐา แฝดผู้พี่ของเพื่อนสนิทเธอ จากอดีตคู่อริวัยเด็กมาเป็นเจ้านายคนใหม่ และล่าสุด…เป็นสามี! แค่ต้องปิดบังคนอื่นก็เหนื่อยพอแล้ว อีตาบ้านี่ยังตามตอแยไม่เลิก ทั้งที่เมื่อก่อนทะเลาะกันแทบตาย แล้วยังชอบมาอ่อยด้วยประโยคที่ว่า “ถ้าอยากรัก ก็รักได้เลย…ตามสบาย” ให้ตายเถอะนี่มันเกินไปเเล้ว เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ เพื่อนที่ไหนกินกันเองเล่า!

คืนหนึ่ง…ด้วยความเหงาเปล่าเปลี่ยวหัวใจ พริ้ง…สาวออฟฟิศเฉิ่มขั้นเทพ จึงพลั้งเผลอไปมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับ ‘หนุ่มแซบแปลกหน้า’ที่เจอกันที่ไนต์คลับ เธอตั้งใจจะเก็บเรื่องนี้เป็นความทรงจำสุดเร่าร้อนนี้ไว้เป็นความลับตลอดกาล ทว่าโชคชะตากลับเล่นตลก เมื่อหนุ่มแซบแปลกหน้ากลายเป็นคนใกล้ชิดชนิดที่พริ้งก็คาดไม่ถึง จากความสัมพันธ์แบบ One night stand แปรเปลี่ยนเป็น Friend with benefit

(*** คำเตือน : วรรณกรรมสำหรับผู้ใหญ่ 25+) รมิตาแทบช็อคเมื่อเจอหน้า ‘อาก้อง’ บุตรบุญธรรมของคุณปู่คุณย่าอีกครั้งในรอบสิบกว่าปี เขาหล่อ เขามีเสน่ห์ เขาน่าหลงใหล และเขาก็เป็น ‘ผู้ชายคนแรก’ ของเธอ!! ‘ก้องฟ้า’ แม้จะสงสัยและแอบเคลือบแคลงใจ ว่าสาวคืนนั้นคือคนเดียวกับหลานสาวหรือเปล่า แต่ข้างในกลับสะกดจิตตัวเองว่าไม่ใช่ ต้องไม่ใช่ ‘หลาน’ เขาแน่นอนที่เขาขโมยความสาวไป!

นางยอมออกเรือนแทนพี่ใหญ่เพื่อหวังเป็นอิสระจากตระกูลอวี้โดยเร็ว มอบทายาทให้เขาสักคนเพื่อแลกกับหนังสือหย่า แต่…มิใช่เขาหรอกหรือที่เอ่ยปากว่าจะขอร่วมหอกับภรรยาเพียงครั้งเดียว เหตุใดถึงได้ขยันให้นางอุ่นเตียงบ่อยเช่นนี้เล่า! “เปิ่นหวางมิแข็งแรงเช่นนี้ ประสิทธิภาพการมีบุตรย่อมน้อยยิ่ง หากเจ้ามิอยากให้ผิดพลาด เรามาร่วมหอกันอีกครั้งเถิด…”