Tag: นิยายรัก

“ฉันก็เกลียดน้องสาวไอ้ชาติชั่วอธิปมากเหมือนกัน เธอมันก็คงจะเลวไม่ต่างอะไรกับพี่ชายของเธอ” เขาพิพากษาเธอด้วยน้ำคำร้ายกาจ “หากฉันกับพี่ชายฉันเลว คุณก็คงสามานย์ไม่ต่างกัน” จ้องมองใบหน้าคมเจิดจรัสที่อัดแน่นไปด้วยความหล่อร้ายกาจ พร้อมกับเค้นเสียงแข็งตวาดลั่น “สามานย์อย่างนั้นเหรอ แล้วเธอจะได้รู้ซึ้งถึงคำว่าสามานย์อย่างถึงแก่น”

เขาไม่นิยมคบกับ ‘เด็ก’ ไม่เคยคิดที่จะริทำตัวเป็นโคแก่กินหญ้าอ่อนเลยสักนิด… ทว่าบุพเพชักนำให้ชีวิตหนุ่ม (เหลือน้อย) ต้องมาแต่งงานกับสาวน้อยวัยกระเตาะ รู้ตัวอีกทีเขาก็หลงอยู่ในห้วงรักเข้าให้เต็มเปา … “เมื่อคืน ตอนเช้ามืด นายทำอะไรฉันหรือเปล่า?” … “ทำอะไร?” คนถูกถามคาดคั้นหลบสายตาขณะย้อนถาม ก่อนจะทำใจกล้า หันกลับมาสบตาดำๆ วาวๆ เอาเรื่องของสาวน้อย

ชายหนุ่มวัย 30 ปี ‘สน สุริยะภพ’ เก็บความคั่งแค้นเอาไว้สิบกว่าปี เพื่อรอวันชำระแค้นกับเด็กสาวที่ขับรถชนพี่สาวท้องแก่ของเขาจนตาย เขากลับมาทวงความยุติธรรมให้ครอบครัวเพราะบิดามารดาของเธอ ทำลายครอบครัวของเขาจนย่อยยับ ‘นราวดี’ หญิงสาววัย 25 ปี ที่ถูกครอบครัวรังเกียจตั้งแต่เด็ก เธอกลับมาอีกครั้งและพบเจอกับความโหดร้ายของคนรอบข้าง

ปรายฝนมักถามตัวเองเสมอว่า ‘มีใคร’ อยู่กับเธอหรือไม่ จนไม่กล้าแม้แต่จะเหลือบมองขณะส่องกระจก ด้วยกลัวสิ่งที่คาดว่าจะได้เจออาจมีอยู่จริง …แต่แล้ววันหนึ่งคนไม่มีตัวตนก็เริ่มปรากฏตัวขึ้น! รวมถึงใครอีกหลายคน…ทำให้เธอสับสน หวาดกลัว จนตัดสินใจละทิ้งใครบางคนที่รักเธอหมดหัวใจ คนที่เพียงแค่สบตา…เธอก็ตกหลุมรักเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก

การแต่งงานที่วาดหวังเพราะเขาคือชายในดวงใจกลับนำมาซึ่งบาดแผลฉกรรจ์ ซูม่านลู่ในตอนนั้นหวังเพียงความอ่อนโยนสักเศษเสี้ยวจากผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี แต่เขากลับ ‘ลงโทษ’นางในสิ่งที่นางไม่ได้เป็นผู้ก่อ แต่นางก็อดทนเพียงเพราะว่า ‘รัก’ เท่านั้นเอง กระทั่งเห็นหนังสือหย่าที่ฝากข้ารับใช้ส่งมา ฟางเส้นสุดท้ายของนางก็ขาดผึง! เวลาล่วงเลย ซูม่านลู่วันนี้คือผู้นำตระกูลพ่อค้าอันดับหนึ่งแห่งแดนใต้ซึ่งไม่มีผู้ใดกล้าล่วงเกิน