Tag: นิยายรัก

เมื่อรักแรกคือความเจ็บปวด แถมผลพวงที่ได้มาคือลูกที่ไร้พ่อ… ‘ณัฐนิชา’ จึงต้องทิ้งใบปริญญาไปกลางคัน แต่กาลเวลาที่ผ่านไปถึงสามปี ก็ไม่ได้ทำให้บาดแผลที่ฝังลึกในใจหายขาด เมื่อวันหนึ่งโชคชะตาลิขิตให้เธอต้องกลับมาพบเขาอีกครั้ง…คนไร้หัวใจ! ผู้ชายที่คอยตามหลอกหลอนเธอในความฝันทุกค่ำคืน ความชิงชังจึงทำให้เธอต้องลุกขึ้นเผชิญหน้ากับเขา…

“ตู้ชินอ้าย” ถูกบิดามารดาทอดทิ้งไว้ที่เมืองหลวง นางก็เติบโตขึ้นมาโดยเชื่อฟังคำพูดของ ‘พี่สาว’ ผู้ช่วยเหลือชีวิตนางไว้ตั้งเเต่วัยเด็กอย่างไม่มีข้อแม้ กระทั่งเรื่องที่ต้องเเต่งงานกับ “เผิงซือเยียน” เจ้าเกาะดอกเหมยที่ถูกผู้คนครหาว่าเป็นบุรุษประหลาด มักสวมหน้ากากสีดำน่ากลัว อำพรางใบหน้าที่เเท้จริงอยู่ตลอดเวลา

เขาเป็นผู้ชายตัวสูงและผิวขาว อายุไม่น่าเยอะหรืออาจจะหน้าอ่อนกว่าวัยมาก ถ้าไม่ใส่เสื้อกาวน์ฉันคงคิดว่าเขาเป็นนายแบบแนวหน้าของประเทศไปแล้ว และทั้งที่ฉันก็เจอผู้ชายหล่อๆมาเยอะ หล่อกว่านี้ก็ถมเถ แต่ฉันไม่เคยใจสั่นระรัวอกจะระเบิดแบบนี้เลย ฉันแพ้ผู้ชายใส่เสื้อกาวน์เหมือนเพื่อนฉันแล้วใช่มั้ย ป้ายชื่อที่ปักอยู่บนหน้าอกทำให้รู้ว่าเขาชื่อ นพ.อิทธิพล พัชรเตชา

ฉันอาจไม่ใช่คนที่เสียสละเลือดเนื้อเพื่อแผ่นดิน ดั่งเช่นบรรพบุรุษทำกันมา แต่ฉันจะขอเป็นหนึ่งคนที่บอกต่อลูกหลานว่า… ฉันไม่ได้เกิดมาอย่างสมบูรณ์แบบ แต่เพราะฉันมีแผ่นดินที่ฉันรัก เชื่อฉันเถิดว่าไม่มีแผ่นดินใดน่าอยู่เท่าแผ่นดินสยามอีกแล้ว ขอให้ทุกคนจงรักษาแผ่นดินนี้ไว้ ด้วยความรักและความสามัคคี เพราะสยามแห่งนี้… บอบช้ำมามากเพียงพอแล้ว

เมื่อ ‘นาวาตรีนาวา’ นายทหารเรือที่หัวบันไดเรือไม่เคยแห้ง เท่ระเบิด แถมยังหล่อล่ำบาดใจ ต้องมา ‘ป๊ะ’ กับนักเขียนตัวแม่ ที่ไม่สวย ไม่หวาน หาความเป็นผู้หญิงแทบไม่เจอ แล้วอะไรกันนะที่ดึงดูดให้เขา ‘สนใจ’ จะพิชิตใจเธอมากขนาดนี้ อะไรยังไง วินาทีนี้เห็นทีจะไม่สน เพราะเขาสนเพียงอย่างเดียว… คือเขาต้องควงเธอลอดซุ้มกระบี่ แล้วส่งเธอเข้าสมาคม ‘ภริยาทหารเรือ’ ให้จงได้

‘พิมพ์ดาว’ ถูกพี่สาวบังคับให้เดินทางไปพักผ่อนที่รีสอร์ททะเลดาว บนเกาะไม้หอม หลังจากตลอดเจ็ดปีที่ผ่านมา เธอมีชีวิตอยู่อย่างคนที่ตายทั้งเป็น หญิงสาวจำใจเดินทางไปที่นั่นโดยไม่รู้เลยว่าเจ้าของรีสอร์ทแห่งนั้นคือ ‘รามิล’ อดีตคนรักซึ่งนอกใจเธอ และเป็นต้นเหตุให้บิดาของเธอเสียชีวิต คือคนที่พิมพ์ดาวไม่ต้องการพบเจออีกตลอดชีวิตนี้