Tag: นิยายรัก

ความรักสำหรับคุณคืออะไร สำหรับพายุ รักก็คือการฆ่าตัวตายทางอ้อม จะเดินก็เดินต่อไปไม่ได้ จะถอยที่รออยู่ก็คือหุบเห่วลึก วิธีแก้ไขคงมีเพียงทางเดียว หนามหยอกเอาหนามบ่ง …ดันทุรังรักต่อไปจนกว่าหัวใจดวงนี้จะแหลกเหลว บุญรักษารักพายุนะ แต่รักของเธออาจไม่เหมือนรักของเขา หรือที่จริงแล้วมันเหมือนแต่เราคิดไปเองว่ามันต่าง?

เขาไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองเผลอไข่ทิ้งไว้ในท้องพนักงานในบริษัท กว่าจะรู้ว่าเป็นพ่อคนลูกน้อยก็ครบห้าเดือนแล้ว ‘รณภพ’ หัวเสียฉีกผลตรวจดีเอ็นเอทิ้ง ทว่าเขาจำนนด้วยหลักฐาน เขายอมรับเลี้ยงลูก ส่วนแม่ของลูกเขาไม่ยอมรับ! ‘เฟื่องลดา’ ผู้หญิงธรรมดาที่ไม่เคยมีตัวตนในสายตาเขา ต้องยอมทนฟังคำดูถูกย้ายเข้ามาอยู่ใต้ชายคาเดียวกัน แต่ไม่เคยรู้เลยว่าเขาจะบังคับให้หล่อนเป็นทั้งแม่และเมียบำเรอ

เพราะความจำเป็นบีบคั้น ทำให้เรื่องคืนนั้นระหว่างเธอกับเขาเกิดขึ้น เขากลายเป็นฝันอันเร่าร้อนที่ตามหลอกหลอนเธอทุกค่ำคืน แม้ลืมตาตื่นก็ยังหนีไม่พ้น! เขาไม่เชื่อเรื่อง ‘แรกรัก’ ในคืนหลอกลวง แต่เธอคือ ‘ของหวง’ ที่เขาหมายจะคว้ามา ‘ถอดท่อนบนออก’ ‘ฉันอยากดูว่าเธอคุ้มค่าให้เสียเวลารึเปล่า’

จะทำอย่างไรเมื่อเธอเผลอมีค่ำคืนเร่าร้อนกับเจ้านายของตัวเอง โดยที่เขาไร้สติ แต่เธอกลับท้อง จะลาออกก็ไม่ได้ แต่หากจะอยู่ต่อก็ไม่รู้ว่าจะอ้างว่าท้องกับใครดี ในเมื่อเขาไม่ใช่คนที่เธอควรมีลูกด้วย!

จิรัสยา คือคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ใช้ชีวิตอยู่กับลูกชายวัยเก้าขวบ เป็นเจ้าของร้านกาแฟเล็กๆ นาที คืออดีตนักเรียนนักเลงที่มีประวัติไม่น่าไว้ใจ เคยติดยาจนถูกส่งตัวเข้าสถานพินิจฯ แต่ทำไมนะสิ่งที่เขาแสดงออกต่อลูกชายของเธอจึงไม่เหมือนคนร้ายกาจคนเดิม ยิ่งเมื่อได้รู้ว่า ชายหนุ่มรุ่นน้องจอมเกเร แท้จริงแล้ว รักเธอมาโดยตลอด

ห้าปีที่แล้ว บนเตียงของเธอ เขาเคยพร่ำคำรัก แต่ในวันนี้ บนเตียงเดียวกัน เขามีให้เพียงความแค้น! “เมื่อไหร่จะเลิกทำแบบนี้กับฉันสักที ถ้าท้องขึ้นมาจะทำยังไงฮะ!” “บอกผัวเธอสิ” “ฉันไม่มี!” “งั้นเหรอ ก็แล้วแต่ จะมีหรือไม่มีก็ช่าง” “ถ้าฉันท้องขึ้นมาจริงๆ คุณต้องรับผิดชอบ” “ตลกละ ลูกเธอ…เธอก็เลี้ยงเองสิ ฉันไม่เกี่ยว!”

เขาหล่อ…ใช่ เขาร้าย…ใช่ เขาเลว…ก็ยิ่งใช่ เขาคือผู้ชายประเภทที่ฉันประกาศกร้าวตั้งแต่ก้าวเข้ารั้วมหา’ลัยว่าจะไม่มีวันเฉียดใกล้ แต่ไม่รู้ว่าฟ้าฝนกลั่นแกล้งหรือยังไง ถึงทำให้ฉันเผลอไปเห็น ‘ความลับสุดยอด’ ของเขาซะนี่ เห็นอย่างเดียวว่าซวยแล้ว ปากไม่รักดีก็ดันโพล่งไปบอกเขาหน้าตาเฉยอีก อุตส่าห์ตั้งเป้าจะว่าไปเจรจา สัญญากับเขาให้จบๆ ไปซะ ว่าฉันจะไม่เอาความลับนี้ไปแฉที่ไหน แต่มารู้ตัวว่าฉันประเมินเขาต่ำไป ก็ตอนที่นายนั่นยื่นเงื่อนไขกลับมาว่า…