Tag: นวนิยาย นิยาย

เธอเคยทิ้งเขาไปเมื่อสิบปีที่แล้ว ด้วยสาเหตุคือความไม่เหมาะสม ทั้งด้านอายุ นิสัย และการใช้ชีวิต ทว่าสิบปีต่อมา เขากลายเป็นผู้ชายสมบูรณ์แบบ ที่เธอเห็นว่าเหมาะสมเป็นที่สุด น่าเสียดายที่เขามีคู่หมั้นแล้ว แต่จะเป็นไรไป เธอก็แค่สวมบทนางร้าย แล้วแย่งพระเอกมาจากนางเอก เรื่องแค่นี้ไม่ยากเกินไปสำหรับนางมารร้ายอย่างเธออยู่แล้ว อดีตเขาเคยติดบ่วงรักของเธอ ปัจจุบันและอนาคตก็ต้องเป็นเช่นนั้นตลอดไป…

แค้น! เป็นคำเดียวที่สดายุใช้หล่อเลี้ยงจิตใจให้แข็งแกร่ง เพื่อรอวันสะสางให้สิ้นซาก และเป้าหมายของชายหนุ่มก็คือ ปรารถนา เธอคือแก้วตาดวงใจของศัตรูตัวฉกาจ ที่จะได้รับการชำระแค้นจากเขาด้วยวิธีการอันหอมหวาน เจ็บปวด รวดร้าว และทรมานใจไปพร้อมๆ กัน เขาเปรียบเสมือนซาตานไร้หัวใจ ย่ำยีร่างกายเธอยังไม่พอ มิหนำซ้ำยังเยียบย่ำหัวใจเสียแหลกเหลว …

ในที่สุดเขาก็ผละจากริมฝีปากเย้ายวน…ก่อนจะรั้งร่างเล็กไปกอดไว้นิ่งนาน “พอใจหรือยัง…เขตน่านพอใจหรือยังที่ได้เหยียบย่ำมนต์อย่างนี้…” เสียงอ่อนเบาถามขึ้นอย่างเจ็บช้ำ “มนต์เกลียดเขตน่าน” เสียงที่ออกมาจากคนในอ้อมแขนทำให้ชายหนุ่มชะงัก… ผละออกมามองหน้าใกล้ๆ ด้วยความรู้สึกหลากล้นอีกครั้ง “เกลียดมากหรือ” เขาถามเสียงต่ำ…กรุ่นๆ ด้วยอารมณ์ที่หญิงสาวอ่านไม่ออก

“คุณพาย…” … “ยังดีที่จำชื่อผัวได้” น้ำเสียงของเขาห้วนกระด้าง ดวงตาคมจัดลุกวาบอย่างน่ากลัว แต่ถ้อยคำที่เขาใช้ทำให้แพรนวีย์ถึงกับตกตะลึง เพราะนึกไม่ถึงว่าเขาจะกล้าใช้คำนี้ “เห็นหน้าผัวทำท่าตกใจเหมือนเห็นผี ผู้หญิงอย่างเธอนี่มัน…” … “คุณไม่ใช่…” แพรนวีย์เถียงเขาเสียงสั่น ซาตานหน้าหยกก้าวเข้ามาหา ด้วยมาดเสือหิวตะครุบเหยื่อ…

“ภูดิส” …โปรแกรมเมอร์สุดหล่อไม่เคยรู้มาก่อนเลย ขณะที่เขาเจ็บปวดกับรักครั้งเก่าจนหัวใจด้านชา มีใครอีกคนหนึ่งวางหัวใจไว้ที่เขาเสมอมา จะสายเกินไปไหมถ้าจะค้นใจตัวเอง และดูแล ‘หัวใจ’ ของใครคนนั้นที่วางแนบชิดอยู่กับใจเขาให้ดี …จากนี้และตลอดไป

“กัญติญา” นอนร้องไห้กับการกระทำของเขา ทำไมโชคชะตาถึงเล่นตลกกับเธอแบบนี้ เธอเองไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องทนและทนไปเพื่ออะไร … “รัฐศาสตร์” เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดลำลอง เขาเดินมาหยุดนิ่งที่ข้างเตียง ยืนมองร่างที่หลับใหลของเธอ เขาบอกตัวเองไม่ได้ว่าสิ่งที่เขากระทำลงไปกับเธอเพราะเหตุใด แต่ที่แน่ๆ คือเขาหวง…

ความสาวที่เฝ้าถนอมต้องเสียไป ยังไม่น่าเสียใจเท่ากับศักดิ์ศรีความเป็นคน ที่ถูกผู้ชายใจทมิฬย่ำยีจนสิ้น ทั้งที่รู้ว่าตัวเองกำลังยืนอยู่บนปากเหว เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาเบื่อ เธอจะถูกผลักลงไปในเหวลึก เจ็บปวดและทรมานจากการเป็นคนไร้ค่า แต่กระนั้นหัวใจก็ยังคงเรียกหาอ้อมกอดจากอสูรร้าย…