ดาวน์โหลด Ebook นิยายไทย นิยายจีน นิยายแปล pdf
อ่าน e-book นิยายไทย นิยายแปล นิยายจีน pdf epub
| *** ช่วงนี้มีนิยายที่ถูกนำไปสร้างเป็นละคร / ซีรีส์ / หนัง อะไรบ้าง คลิกดูที่นี่เลยค่ะ / สำหรับใครที่อยากอ่านนิยาย แต่ไม่รู้จะอ่านเรื่องอะไรดี เรามีฟังก์ชั่นสุ่มนิยายให้ด้วยนะคะ คลิกเลย! *** |
นวนิยาย นิยาย เรื่องแต่ง เรื่องยาว
“นายตัวร้อนจี๋เลยนายชล ทำยังไงดีล่ะเนี่ย” “ทำอะไรก็รีบๆ ทำเถอะน้ำ ฉันหนาวจวนจะแข็งตายอยู่แล้วนะ” “รู้แล้วน่ะ ฉันก็กำลังคิดอยู่นี่ไง จะให้ฉันถอดเสื้อให้นายคลุมเหมือนพระเอกในละคร นายก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ฉันเป็นผู้หญิงนะ” ชลธีอมยิ้มไปกับท่าทีครุ่นคิดของเงือกสาว แต่ถ้าเธอจะแมนถึงขั้นถอดเสื้อให้เขาคลุมกาย คงเป็นอะไรที่โชคดีเกินกว่าหาคำเปรียบเปรยได้ เขาคงหายป่วยในฉับพลันทันใดโดยไม่ต้องพึ่งยาหมอสักเม็ด
ประกายเส้นไหมสีเงิน คงจะไม่หม่นหมอง ถ้าเราไม่มองข้ามความรู้สึกของปู่ย่าตายาย ผู้ซึ่งรักและหวังดีต่อเรายิ่งกว่าใครๆ อย่าให้ช่องว่างระหว่างวัย มาเป็นเครื่องกีดขวางความรักและความปรารถนาดีที่ มีต่อกัน
เธอร่ายมนต์ใส่อสูรร้าย ให้เขาหลงใหลจนโงหัวไม่ขึ้น แต่เมื่อเขาได้รับรู้ถึงการมาที่แท้จริงของเธอ ว่ามันไม่บริสุทธิ์ เขาจำเป็นจะต้องลงทัณฑ์เธออย่างสาสม ให้ได้รับความเจ็บปวดทรมานอย่างถึงที่สุด ให้สาสมกับที่เธอเข้ามาในชีวิตเขา เพื่อผลประโยชน์บางอย่างเท่านั้น…. การลงทัณฑ์ครั้งนี้ มีหนึ่งชีวิตน้อยๆเป็นเดิมพัน ใครกันแน่จะเป็นฝ่ายเจ็บปวดเจียนจะขาดใจ เขา หรือ เธอ…
“ลูกจ๋า กอดปะป๊าของหนูให้แน่นๆนะ เพราะอีกไม่นานเราสองคนจะไม่ได้อยู่กับปะป๊าอีกแล้ว แม่ขอโทษที่ทำให้หนูต้องกำพร้าพ่อแต่แม่ไม่มีทางเลือก แม่เชื่อว่าหนูจะภูมิใจที่ได้เสียสละเพื่อใครหลายๆคนรวมทั้งปะป๊าของหนูด้วย แม่ขอโทษลูกรัก”
‘ริชาร์ด รอสส์’ ผู้เป็นเจ้าของโรงแรมระดับห้าดาวที่มีสาขาอยู่ทั่วโลก คนอย่างเขาไม่เคยขาดแคลนผู้หญิง เพราะแค่สบตา สาวๆ เหล่านั้นก็พร้อมเดินตามเขาแล้ว แต่ใครจะเชื่อเล่าว่า… เขาจะตกบ่วงเสน่หาของผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง เพียงเพราะคัพเค้กก้อนเดียว! เธออ่อนหวาน น่ารักเสียจนเขาไม่อาจมองข้ามไปได้ แล้วเขาต้องทำอย่างไรถึงจะได้เธอมาแนบตัวแนบใจกันเล่า
ข่าวการเสียชีวิตของ ‘ชาร์ล ซิลแวนเลียน’ ทำให้เธอหัวใจสลาย ลูกน้อยในครรภ์เป็นกำลังใจหนึ่งเดียวของผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่าง ‘ณิชา’ เจ็ดปีผ่านไป…เธอกลับพบว่าเขายังไม่ตาย เธอดีใจจนหอบลูกไปหาถึงอเมริกา เพียงเพื่อจะถูกขับไสไล่ส่งอย่างไม่ไยดี หลังจากนั้น หัวใจของเธอต้องแตกสลายอีกครั้ง เขากลับเข้ามาในชีวิตเพื่อจะพรากลูกรักไปจากอกแม่ ไม่มีเยื่อใยต่อความรักของเราแม้เพียงสักนิด เขาความจำเสื่อมหรือแกล้งจำไม่ได้กันแน่!
ใครบอกว่า…รักแรกพบไม่มีอยู่จริง ‘เขมรัตน์’ ขอค้านหัวชนฝา “คุณเพชร อยากจะให้ผมแก้ข่าว?” “ก็ใช่น่ะสิ…เพชรอยากให้คุณแก้ข่าวทำยังไงก็ได้ ให้เรื่องมันออกมาสวยงามที่สุด” อาการโกรธจนหน้าดำหน้าแดง ช่างน่ารักในสายตาของเขมรัตน์ “ผมจะแก้ข่าวยังไงก็ได้ใช่ไหมครับ?” เขมรัตน์ย้ำอีกครั้งอย่างเจ้าเล่ห์ เพชรลดาตาโตตกใจ เพราะเขมรัตน์สวมแหวนเพชรเม็ดใหญ่ ลงบนนิ้วนางซ้ายอย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน เขาต้องได้เพชรลดามาครอบครอง!
‘เฟิง’ ชายหนุ่มผู้มีชีวิตมืดมน อาชีพของเขาคือนักต้มตุ๋น เขาต้องดูแลเธอเพื่อการแก้แค้น ‘หงส์’ สาวสวยผู้มีชีวิตหรูหรา แต่ด้วยอุบัติเหตุ ทำให้ตาบอดมีเพียงเขาคนเดียวที่เธอไว้ใจ แต่หารู้ไม่ เขามาทวงแค้นเธอ หนึ่งชีวิต…ทนความเจ็บปวดได้แค่ไหน “เฟิง นายพาฉันมาที่ไหน” หงส์กวาดมือไปรอบๆ แล้วก้าวเท้าด้วยความระมัดระวัง “ห้องนอนของเธอ” ผมตอบเรียบๆ จากนั้นก็เอนตัวพิงประตู มองดูเธอเดินไปอย่างสะเปะสะปะ ไร้ทิศทาง
เมื่อราตรีกาลมาเยือน ผีเสื้อก็เริ่มขยับปีกบิน หญิงชายภายใต้ชุดคลุมดำ สวมหน้ากากอำพรางตัว ต่างร่วมXXXกันอิสระอย่างเย้ยฟ้าท้าดิน คือสิ่งที่พบเห็นได้ทั่วไปเมื่อก้าวเข้าสู่ ‘สมาคมหน้ากาก’ อันลึกลับ ซึ่งฉากหน้าเป็นเพียงสถานบันเทิงธรรมดา มีแต่ ‘คนใน’ เท่านั้นที่รู้ดีว่า…มันไม่ใช่! นักสืบสาวป้ายแดงที่มารับช่วงต่อกิจการสำนักงานนักสืบของพ่อผู้ล่วงลับอย่าง ‘แพรพิไล’ จึงแฝงตัวเข้ามาเป็นสมาชิกของสมาคมเร้นลับแห่งนี้
‘องค์หญิงซ่าหยา’ ถูกนำตัวมาเป็นสตรีบรรณาการ เพื่อเป็นหลักประกันแห่งความภักดี และเชื่อมสัมพันธไมตรี จาก ‘ทิเบต’ สู่ ‘แคว้นเหลียน’ จาก ‘องค์หญิง’ สู่ ‘พระสนม’ ณ ดินแดนที่แผ่นดินใกล้ผืนฟ้า นางบริสุทธิ์ ไร้เดียงสา ทั้งยังเปิดเผยและจริงใจ ณ วังหลังแคว้นเหลียน นางเป็นดั่งบุปผาที่ซ่อนพิษร้าย แม้แต่รอยยิ้มก็ซ่อนใบมีด บุรุษผู้ครอบครองกายกลับมิมีวันได้ครองใจ ต้องทำฉันใด… ถึงจะได้ครองคู่กับบุรุษผู้สลักรักในใจนาง
รักของเธอกับเขา เป็นดั่ง…เงา…ไม่อาจสัมผัสกันได้ “…จะมีผู้ชายสองคนเข้ามามีความสำคัญต่อชีวิตของเธอ…หนึ่งในนั้นคือเนื้อคู่ของเธอ แต่จงระวัง เขากำลังมีเคราะห์ร้าย…หมายอันตรายถึงชีวิต!” การสัมผัสใครก็ตาม แล้วต้องเห็น ‘ความตาย’ ของผู้คนเหล่านั้น “จันทร์จ้า” ไม่รู้ว่าเป็น ‘พรสวรรค์’ หรือ ‘คำสาป’ กันแน่
