Tag: นวนิยาย นิยาย

เธอไม่ได้มีปณิธาณอันใหญ่เช่นเปลี่ยนแปลงแก้ไขโลกยุคโบราณให้ใครต่อใครเทิดทูนเลื่อมใส และไม่ได้เก่งกาจสารพัดมีเสน่ห์เหลือล้นใครเห็นใครก็รัก ไหงแค่เข้านอนเฉยๆ ตามปกติ ก็ตื่นมาเปลี่ยนจากนักศึกษาปีสี่อายุยี่สิบในยุคปัจจุบัน กลายเป็นเด็กหญิงอายุหกขวบในโลกต่างมิติเสียแล้ว การมีพ่อเป็นมหาเสนาบดีที่คิดจะขายลูกสาวเพื่ออำนาจ ทำให้เธอคิดอยากแต่จะโตเร็วๆ แล้วพาท่านแม่คนสวยแสนใจดีหนีออกไปจากคฤหาสน์ด้วยกันไวๆ จะได้ไม่ถูกท่านพ่อจับใส่พานขายให้ใคร

ชนวนความแค้น จุดประกายความรักที่ลึกซึ้งกินใจ หากไม่รัก น้ำตาคงไม่ไหล ความบังเอิญ ชักพาให้เขาได้มาพบเธอ ความแค้น เปิดโอกาสให้เขาได้ครอบครองเธอ ความรัก ทำให้เขายอมละทิ้งความอาฆาตพยาบาททั้งมวลเพื่อเธอ “ทำไม ในเมื่อฉันมีสิทธิ์ เธอเป็นสมบัติของฉัน” “คุณก็แค่ไอ้โจรปล้นสวาทคนหนึ่งเท่านั้นเอง และตอนนี้ด้วย ไอ้ฆาตกร! ถ้าไม่มีลูก ฉันคงฆ่าตัวตาย หรือไม่ก็หนีคุณไปแล้ว”

มันน่าเจ็บใจที่เจ้าบ่าวใจร้ายของเธอมาหลอกแต่งงานด้วย แน่ละ เขาจะเอาเธอไว้เป็นเมียบังหน้า ลับหลังก็ยังลั้ลลากับคนรักเก่า เธอจะไม่ทน งานนี้ต้องมีบางคนเป็นฝ่ายไป … สองเดือนหลังแต่งงาน ช่อรักตัดสินใจขอยุติชีวิตสมรสกับสามี หวังว่าทุกอย่างจะดีขึ้น แต่นอกจากอาทิตย์ธวัชจะไม่ยอมหย่า ยังลากภรรยาเข้าหอ…ยันเช้า เจ็บใจที่สุดก็ตัวเธอเองนี่ละ ที่ให้ความร่วมมือกับเขาทุกจังหวะจะโคน

มรุต บริราชรักษ์ หนุ่มหล่อสุดห่ามและแสนเย็นชา เกลียดเด็กและสุนัขเข้าไส้ แต่แล้ววันหนึ่งโชคชะตาก็นำพาปุณฑริก แม่บ้านสาวน้อยแสนซื่อให้มาอยู่ในบ้านพักริมทะเลร่วมกับเขา พร้อมกับหนูน้อยหุ่นจ้ำม่ำวัยสี่ขวบที่เขาเข้าใจผิดว่าเป็นลูกแท้ๆ ของเธอ และยังสุนัขขากะเผลกอีกตัว ไปๆ มาๆ สามชีวิตที่เหมือนเป็นส่วนเกินในชีวิตเขา ก็กลับกลายเป็นส่วนหนึ่งและสีสันแห่งความอบอุ่นของบ้านพักแสนเงียบเหงาหลังนี้ แล้วกว่าจะรู้ตัว เขาก็ตกหลุมรักแม่บ้านของตัวเองไปเสียแล้ว

นางร้ายอันดับหนึ่งเลือกจบชีวิตตนเองเพราะความรักอันล้มเหลว เมื่อสวรรค์ประทานโอกาสให้เธอเข้ามาอยู่ในร่างของ ‘ไป๋อวี้’ นางร้ายในซีรีส์ที่เคยเล่น สตรีที่ต้องตายในตอนจบของบทละครอันสุขสันต์ สตรีที่เปรียบดั่งหยกอันงดงาม สูงค่า แต่ไม่น่าทะนุถนอม! พอที! โชคชะตาอันเลวร้ายเหล่านี้ นางจะไม่มีวันพ่ายให้แก่มันอีกเด็ดขาด เขาคือบุรุษผู้ชิงชังสตรีที่เสแสร้ง ร้ายกาจ เต็มไปด้วยจริตมารยา และนางก็คือสตรีที่เขาไม่ควรรักใคร่ แม้อยากจะหลีกให้ไกล แต่กลับยิ่งใกล้ชิด

“อย่ามาทำหูหนวกตาบอดแบบนี้นะคะ แนทบอกว่าแนทท้อง พี่ศรันย์ไม่ได้ยินหรือไง!” “ได้ยินแล้วทำไม” “พี่ศรันย์ต้องรับผิดชอบแนท” คนที่ต้องรับผิดชอบผู้หญิงท้องสิบสองสัปดาห์กระตุกยิ้มมุมปาก สีหน้าแววตาไม่ได้สะทกสะท้านอะไรกับสิ่งที่รับรู้เลย มีเพียงคิ้วหนาที่เลิกสูงขึ้น “อ้อนวอนพี่ก่อนสิ เผื่อบางทีไอ้ชาวไร่ที่เต็มไปด้วยกลิ่นดินสาปโคลนคนนี้มันอาจจะเวทนาแนทขึ้นมาบ้างก็ได้”

ธรณ์กับนับพันดาวคืออดีตเฟรชชี่มหาวิทยาลัยที่คบกันเป็นเพื่อนมายาวนาน จนถึงตอนนี้สถานะระหว่างกันคือ หุ้นส่วน และ เพื่อนร่วมงาน จนในที่สุดก็กลับกลายขยับไปเป็น ‘เพื่อนร่วมเตียง’ ด้วยหุ่นอวบๆ ของเธอทำให้เพื่อนสนิทที่ได้ใกล้ชิดได้มองเห็นมาคนเดียวได้แต่คิดอ่านกิน แล้วข่มจิตตัวเอง ท่องย้ำในใจเสมอว่าเธอคือเพื่อน ห้าม ‘จับกิน’ เด็ดขาด แต่ในที่สุดเขาก็ทนไม่ไหว จับเธอ ‘กลืนลงท้อง’ จนได้