- เพราะข้าคือนางร้าย (นิยายจีน) – อยากเป็นหญิงงามเมือง
ไท่จื่อเฟยผู้อยู่เหนือตำหนักบูรพา ถูกตราหน้าว่าเป็นสตรีร้ายกาจ สามีเอือมระอา บิดาชิงชัง นางเพียงเหยียดยิ้ม " เพราะทั้งชีวิตนี้ข้าคือนางร้าย"
- เสน่ห์บุปผาไร้งาม เล่ม 1-2 (นิยายจีน) – ยาจั๋วจั่ว / 岭花 (หลิ่งฮวา) แปล
อยู่ดีๆ นางก็ทะลุมิติมาแคว้นเอ้าอวี่ ยุคสมัยที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ กลายเป็นสตรีอัปลักษณ์อันดับหนึ่งของแคว้น ยามที่ถูกทุกคนดูแคลนรูปโฉม ความรู้ความสามารถกลายเป็นคมดาบอันดับหนึ่งของนาง แต่แล้วนางถูกบีบให้สมรส กลายเป็นชายาของอ๋องรอง คืนวันสมรส สามีสะบัดแขนเสื้อเดินจากไป
- รักกันพัลวัน – เชอริณ
เพราะคิดว่าชีวิตสาวหล่อเริ่มไม่ง่าย หลังจากต้องถูกแฟนสาวทิ้งถึงสามครั้ง 'ตุลญาณา' เลยขอกลับมารักผู้ชายดีกว่า หนุ่มกู้ภัยมาดเซอร์รุ่นพี่ คือหนุ่มเดียวที่ปลุกเร้าสัญชาตญาณความเป็นหญิงของเธอได้ ภารกิจเดินเกมรุกจีบหนุ่มจึงเริ่มขึ้นอย่างเต็มรูปแบบ
- คืนรัก (Yaoi) – สามสามสองห้าหกศูนย์
เขาควรตายไปแล้ว ตายไปตั้งแต่วันที่รู้ว่า 'ความรัก' ที่เขาให้ไปนั้นไม่มีใครเห็นค่า แล้วทำไมเขาถึงได้ตื่นมาอีกครั้ง ในร่างคู่ขาของคนรักในอีกแปดปีต่อมา? เมื่อไม่ได้รัก ก็ 'คืนรัก' กลับมาเถอะ
- กาลครั้งหนึ่ง…ในหัวใจ – ชญาน์พิมพ์
ฟ้าใส คอลัมนิสต์สาว เดินทางไปญี่ปุ่นกับครอบครัวเพื่อเลียแผลใจ หญิงสาวถึงกับประชดชีวิต ขอพรจากศาลเจ้าว่าขอให้เจอผู้ชายดีๆ สักคน ใครจะไปคิดเล่าว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์จะส่งผู้ชายคนนั้นมาให้เธอจริงๆ! เมื่อชายแปลกหน้าที่ชื่อ แดเนียล หว่อง ซึ่งถูกแก๊งยากูซ่าไล่ยิง มาขอร้อง (แกมบังคับ) ให้เธอช่วยทำแผลและให้ที่พักเขา...
- วิวาห์บำบัดรัก – ละอองดิน01
งานวิวาห์สุดประหลาด ส่งสาวห้าวให้กลายเป็นสะใภ้หมื่นล้าน แต่เจ้าบ่าวของหล่อนนี่สิ.....เฮ้อ......ถอนหายใจหนักมาก “เอาอีกแล้ว...ฉันว่าแล้วไง เป็นแบบนี้ทุกที” เกวลินผุดลุกขึ้นนั่ง หัวหูยุ่งเหยิง นาฬิกาที่หัวเตียงบอกเวลาตีสาม เสียงผัวหนุ่มเมียสาวถกเถียงกันกลางดึก
- สิงห์สถิต เล่ม 1-2 (จบ) (นิยายจีน) – 风荷游月
จี้เสี่ยวโอว คือเด็กสาวที่โดนรอยต่อแห่งกาลเวลาเล่นตลก สะบัดเธอข้ามไปอยู่ในโลกอนาคต โลกที่ไม่เหลือเผ่าพันธุ์มนุษย์แม้แต่คนเดียว เธอต้องพยายามเอาตัวรอดจากสัตว์กลายพันธุ์ที่แข็งแกร่งกว่า เอาตัวรอดจากสภาพอากาศที่โหดร้ายแบบสุดขั้วณ ที่แห่งนี้เธอช่วยเหลือเหมียวน้อยน่ารักที่กำลังเจ็บหนักอยู่ตัวหนึ่ง โดยไม่รู้เลยว่าเนื้อแท้ของมันคือจ่าฝูงเผ่าเสือที่ดุร้ายที่สุดในห่วงโซ่อาหาร!
- นราริล – ขวัญพิชชา
“เฮอะ นี่เธอไม่เสียดายความสาวที่เธอสูญเสียให้ฉันเลยรึไง นราริล” คนตัวโตสบถออกมาด้วยความไม่พอใจเมื่อคนตัวเล็กทำเหมือนไม่ใส่ใจเรื่องระหว่างกันที่เกิดขึ้นเมื่อคืน “สิ่งที่สูญเสียไปแล้ว ต่อให้เราเสียดายหรือเสียใจก็ไม่สามารถที่จะเรียกมันกลับคืนมาได้อยู่แล้วนี่คะ”
- ภรรยาวิวาห์ร้าง – ปัณชญา
เมื่อสิ้นสุดพันธะ เธอกับลูกก็ต้องจากไป และเป็นได้แค่คนที่เขาไม่รัก... “พรุ่งนี้เราต้องไปที่อำเภอ...ไปหย่ากัน”
- เมฆพรางรัก – ศิวารินทร์
เพราะอกหักและเมาเละในคืนนั้น เมฆินทร์ จึงคว้า ไอฝน เป็นที่ระบายอารมณ์ สาวน้อยแสนซื่อที่หลงรักชายหนุ่มมานานนับปี จึงปล่อยตัวปล่อยใจจนเกือบจะเกินเลย ทว่าพ่อแม่ของไอฝนกลับบ้านมาเห็นเสียก่อน ท่ามกลางความชุลมุน เมฆินทร์แอ่นอกรับผิดแต่เพียงผู้เดียวเพื่อปกป้องสาวน้อยไร้เดียงสาจากคำครหา เขาถูกพ่อของตนตัดหางปล่อยวัด ก่อนหายไปจากชีวิตของไอฝนนานสามปีเต็ม
- ร้ายเกินพิกัด – อุณหภูมิปกติ
‘วาริศา’ ถูกเม้าท์ทั้งต่อหน้าและลับหลังเรื่อง ‘ความแรดปรอทแตก’ เธอยอมรับ! แต่ตอนนี้ เธอต้องการเพียงเขาเท่านั้น เริ่มด้วยการเดินหน้าอ่อยเขาสุดพลัง... เธอต้องการจูบของเขา ความซวยตกมาอยู่ที่นักรบ ใครจะยอมจูบกับผู้หญิงเพี้ยนแบบนี้กันเล่า ทั้งที่ครองสติตัวเองได้ดีมาตลอด สุดท้ายเขากลับพลั้งจูบเธอเข้าจนได้ ให้ตาย แต่เดี๋ยวนะ แทนที่ยายนั่นจะปลาบปลื้มกับรสจูบของเขา …