Category: นิยายแปล นวนิยายแปล

เขาจ้องตานางตรงๆ อย่างข่มขู่ ซึ่งก็ได้ผลดีเกินคาด เพราะหลิวอี้เฟยหน้าซีดเผือดทันที นางเป็นสาวไม่น้อยแล้วเขาพูดจาทำนองนี้ย่อมเข้าใจว่าหมายถึงอะไร ทว่าเมื่อจนตรอก นางกลับไม่ได้จนปัญญา หลิวอี้เฟยรู้ดีว่าคนเช่นเขาศักดิ์ศรีสำคัญยิ่งกว่าชีวิต นางจึงกล่าวคำพูดเผ็ดร้อนช่วยตัวเองหนีจากเหตุการณ์คับขันทำนองนี้อีกครั้ง “ท่านอ๋องเป็นถึงพยัคฆ์คงไม่คิดจะลดศรีษะก้มลงกินอาจมที่สุนัขมากตัณหาคายทิ้งไว้หรอกกระมัง” “แผนล้าหลังของเจ้าใช้กับข้าไม่ได้ผลอีกแล้วอี้เฟย”

เสียงพิณอันไพเราะระรื่นหูดึงนางฟ้าน้อยผู้ไม่ประสีประสาเรื่องความรักมาพบเขา ‘พรหมลิขิตชักพา’ หรือ ‘พรหมลิขิตกลั่นแกล้ง’ ทำให้ซันห่าวตกหลุมรัก เซียนหนุ่มรูปงามนาม ‘ไป๋ฮุย’ ผู้ชิงชังในความรักทันที! น้ำหยดทุกวัน หินยังกร่อน แล้วมีหรือหัวใจเซียนหนุ่มรูปงามนั้นจะไม่หวั่นไหว ในเมื่อนางฟ้าน้อยช่างงดงามอ่อนหวาน และไร้เดียงสาเรื่องความรักนัก แม้จะพยายามหักห้ามใจ ไม่ยุ่งเกี่ยวกับนางฟ้าน้อย แต่ใครเลยจะทัดทานความรักได้ รักต้องห้าม มักหอมหวานเสมอ!!

ชุนหนี๋ หมอสาวบ้านนอกผู้เปี่ยมด้วยความกตัญญู จำต้องเดินทางไปอภิเษกองค์ชายรองแห่งวังบุปผา ที่มีคนร่ำลือว่าเป็นองค์ชายปิศาจตามบัญชา แต่ในระหว่างทางนางกลับพบกับโจรป่าที่ช่วยชีวิตและช่วงชิงหัวใจของนางไป ก่อนที่นางจะได้พบกับคู่หมั้น หารู้ไม่ว่าโจรป่าผู้นั้นก็คือผู้ที่นางกำลังจะไปหานั่นเอง องค์ชายรองแห่งวังบุปผาในคราบของโจรป่า เกิดต้องใจหญิงสาวที่พระองค์ได้ช่วยไว้ในระหว่างเดินทาง

ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากความไม่ชอบหน้า ไม่ถูกชะตา ชายที่ถูกปรามาสว่าต่ำช้าเข่นฆ่าคนไม่เลือก จะสามารถช่วงชิงหัวใจของหญิงสาวปากไว ใจกล้าและแสนพยศนางนี้ได้หรือไม่ ในเมื่อผังเสียงหยี่คือนักโทษอาญาแผ่นดิน ส่วนอู่เจียวเฉินคือคู่หมั้นหมายของขุนนางในราชสำนัก

ความรักของปีศาจแมงมุมสาวกับพ่อค้าหนุ่มจะลงเอ่ยอย่างไร เมื่อมีอุปสรรค์ระหว่างสองเผ่าพันธุ์ขวางกั้นอยู่ มี่ฮวา : สามีของข้า มองได้ แต่ห้ามแตะ / หานลู่ : นางเป็นสตรีที่งดงาม อ่อนหวาน น่าทะนุถนอมที่สุด / หานเจี้ย : สะใภ้สวย ข้าพึงพอใจ / อวิ้นเซียนฮูหยิน : นางก็แค่มีรูปโฉมงดงาม แต่ไร้การอบรม / พ่อบ้านก้านลู่ : ปีศาจกับมนุษย์ยากที่จะครองคู่กัน / เหมยเซียน : นางช่างสมกับเป็นบุตรสาวของข้า

“จูบไม่ได้เรื่อง จูบน่ะมันต้องแบบนี้” นางบ่นอุบก่อนจะสาธิตอย่างผู้เชี่ยวชาญ กระชากร่างสูงใหญ่ตรงหน้ากดลงพื้น ร่างเล็กตามลงทับเอวหนา ใบหน้ายิ้มอย่างผู้มีชัย ก่อนจะกระแทกลงจูบริมฝีปากหยักแดงนั้นอย่างเร่าร้อน บดเคล้าอย่างดึงดันเอาแต่ใจ ขบกัดริมฝีปากเขาจนห้อเลือด “หยามกันเกินไปแล้วเจ้าจิวฉิง” ชายหนุ่มตวัดร่างเล็กมาอยู่ด้านล่าง ก่อนตัวเขาจะพลิกกลับขึ้นเป็นฝ่ายรุก จับคางมนบีบแน่นจนได้ยินเสียงกรามดังขึ้น

แม้เส้นทางแห่งอำนาจราชบัลลังก์ จักเต็มไปด้วยเล่ห์กล และความสูญเสีย หากหนทางไปสู่ดินแดนปริศนา… ‘วิมานดอกท้อ’ กลับเปี่ยมด้วยความรักและคำมั่นสัญญา…ตราบสิ้นกาลนิรันดร์ “ความฝันประการแรกในชีวิตของข้า ใกล้จะเป็นจริงแล้ว” ฟางเอี้ยนหันมากล่าวกับอิ๋งอี้เหรินอย่างร่าเริง “ประการแรกคือขอให้ได้ติดตามท่านไปอยู่ที่แคว้นฉินด้วยกัน ประการที่สองคือเมื่อได้มาอยู่ที่แคว้นฉินแล้ว ก็ขอให้ได้อยู่เคียงข้างท่านตลอดไปตราบจนกว่าชีวิตจะหาไม่…”