Category: นิยายไทย นวนิยายไทย

‘มีเพียงความ ‘เสน่หา’ ทว่าไร้ ‘ความรัก’ ในหัวใจ วันที่เธอตัดสินใจเดินออกไป หัวใจที่บอบช้ำดวงนั้น… ก็ไม่เคยหวนกลับมาหาเขาอีกเลย’ “ไม่ได้นะคะ นี่ใกล้เวลามื้อเย็นแล้ว มิ้นท์ต้องไปช่วยงานในครัว เดี๋ยวจะมีคนสงสัยเอาได้” “อย่าลีลาน่า ถอดออกได้แล้วเสื้อผ้าน่ะ ฉันไม่ได้มาแก้ผ้ารอให้เธอสร้างอารมณ์หรอกนะ”

‘สมภาร’ ตั้งกฎว่าจะไม่มีแฟน แต่วันดีคืนดีดั๊นนอยากกิน ‘ไก่วัด’ ที่เขาเลี้ยงขึ้นมาซะอย่างนั้น “อีกยกไหม” คนถูกชวนตาแทบถลน อ้าปากพะงาบๆ กับคำพูดที่เห็นเป็นเรื่องปกติ ชาครีย์หัวเราะกับสีหน้าของอีกฝ่ายอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปฉวยจูบเธอแรงๆ

“พี่เพิ่งรู้ว่าเธออยากเป็นเมียพี่” คิดออกแล้วว่าจะทำอย่างไรให้พลอยบุษย์หมดความอดทน แล้วไปหย่ากับเขาแต่โดยดี ชายหนุ่มก็แสยะยิ้ม จากที่เคยลากเคยดึง ก็กลายเป็นไล่ต้อน เธอรู้แน่ว่าเขาเปลี่ยนแผน พอเขาก้าวเข้าไปหา พลอยบุษย์ก็ชักถอยหลัง ในที่สุดก็ไปจมมุมที่ผนังห้องครัว เห็นจนตรอกอย่างนั้น มินทร์ยิ่งได้ใจ

จู่ๆ เพชรแท้ ก็ต้องมาตามหาหลานสาวอายุหกขวบที่ไม่เคยเห็นหน้า ในเมืองเล็กๆ ที่ใครๆ บอกว่าน่ารัก และอยากอยู่นานๆ อย่างน่าน มิหนำซ้ำยังต้องทำให้น้าคนสวยของหลานเห็น ว่าเสือจอมหื่นอย่างเขาเหมาะที่จะดูแลเด็กหญิง ซึ่งทั้งหมดนี้คงจะผ่านไปได้ด้วยดี ถ้าเธอจะเป็นคน! ไม่ใช่วิญญาณเร่ร่อน!