Category: นิยายไทย นวนิยายไทย

ท่วงทำนองเพลง ดิมิทรี ชอสตาโกวิช ขับกล่อมให้ทุกชีวิตเพลินเพลิดไปตามจังหวะวอลซ์ที่แสนหวาน การเคลื่อนไหวอันนุ่มนวล คู่เต้นต่างคนขยับย้ายไปตามทิศทางวงกลมของพื้นที่โถงตำหนัก… “น้องกิ่งคะ เห็นไหมคะ ไม่ยากเลยใช่ไหมคะ” คุณชายอ้นถาม เสียงนุ่มจากบุรุษเคล้าไปกับเสียงเพลง

เพราะคนรักเพิกเฉยต่อสัญญารักจากอดีตชาติ… นางผู้ไม่ยอมไปผุดไปเกิด รอคอยการกลับมาของเขาทุกห้วงหายใจ จึงมิอาจทนอยู่ในห้วงทะเลทุกข์ได้ ‘โสดาญา’ เจ้าหญิงแห่งนครจำปาศรีจึงต้องจำแลงกายเพื่อลวงคนรักไปยังชาติภพต่างๆ เพื่อให้เขากลับมาเป็นคนรักของนาง… เพื่อทวงถามสัญญารัก

เมื่อความรู้สึกผิดบาปกลายกลับมาเป็นหนี้ หนี้เกียรติยศที่ต้องชดใช้…ให้แก่เธอ

นัยน์นภานอนรำพึงอยู่เนิ่นนาน ตาหลับ หากใจตื่น กระแสจิตรำลึกถึงโครงสร้างของใบหน้าที่ฝังอยู่ในอนุสติ ส่งเป็นรูปเห็นเด่นชัดในภวังค์ หล่อนเห็นภาพใบหน้าที่มีผิวขาวสะอ้าน เห็นจมูกโด่งและริมฝีปากที่มีขอบหยักลึกคู่นั้น เห็นรายละเอียดแม้กระทั่งรอยแหว่งเล็กนิดที่ปลายคิ้วข้างขวา

เขาเดินไปหยุดยืนอยู่หน้าตู้กระจกบรรจุวัตถุพิศวง เพ่งจ้องมองอย่างพินิจพิเคราะห์ไปที่ก้อนสีเทาในตู้ มองดูในระยะประชิดเช่นนี้ เห็นถนัดถึงอาการเต้นตุบน้อยๆ ตรงกึ่งกลางด้านบนของก้อนสมองมนุษย์ ตุบ! ตุบ! ตุบ! กลีบซับซ้อนตรงกลางหุบเข้าแล้วคลายออก เกิดเป็นอาการเคลื่อนไหวเนิบช้า และบางเบาเสียจน…