Category: นิยายไทย นวนิยายไทย

‘นี่เป็นสัญญาปากเปล่า ไม่มีเอกสารเป็นหลักฐาน ผมไว้ใจคุณได้ใช่ไหม’ เขาควรถามคำถามนี้ก่อนจะโอนเงินให้เธอไม่ใช่หรือ… ‘แน่นอนค่ะ ตลอดเวลาหนึ่งปีนับจากวันนี้ ชีวิตปอเป็นของคุณจิณณ์ค่ะ’ ‘ไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้… แต่ถ้าได้ ก็ดี’

“พรุ่งนี้เธอต้องพักผ่อนให้เต็มที่ นอนพักเยอะๆ ไม่ต้องเดินมาก อยากได้อะไรก็บอก เดี๋ยวฉันจัดการให้” “คุณเพชรจะอุทิศตัวเป็นทาสเมียเหรอคะ” เงยหน้าขึ้นถามพร้อมรอยยิ้มหวาน หน้าผากน้อยถูกเคาะเบาๆ ทันที มุกดาย่นจมูกใส่เจ้าของมเหงกก่อนจะคลี่ยิ้มกว้างกับคำตอบที่ได้ยิน

“ปล่อยนะ!” เธอรวบรวมแรงฮึดอีกครั้งแม้จะไม่เหลือความหวังอยู่เลย พวกเขาคิดจะจับเธอโยนทะเลจริงๆ! “ได้โปรดคุณกันต์ ฉันไม่รู้จริง ไม่รู้เลย…” เธอยังคงร่ำร้องขอความเห็นใจแข่งกับเสียงลมและเสียงคลื่น การันต์เดินมายืนข้างๆ สองมือของเขาไขว้หลัง และมองเธอด้วยแววตาเย้ยหยัน ริมฝีปากเหยียดยิ้มเยาะ

อัสวัด เล่าขานนาม ‘ราชันย์แห่งความมืด’ เลื่องลือคำทำนายแห่งท้องฟ้า บอกไว้ชัดเจนถึง ‘ดวงคู่’ คู่พระทัยของราชันย์จะปรากฎเหนืออัคไบยาห์ และไม่มีผู้ใดหยุดมันได้! การกลับมาของเจ้าชายซาเลม อัสวัด ครั้งนี้ มิใช่กลับมาเพื่อสู่สถานะ ‘เงื้อมเงา’ แห่งราชบัลลังก์ฮิลมิชาล แต่จะกลับมาเป็นผู้ครองอำนาจสูงสุดแห่งรัฐ

ของขวัญ อย่างเธอคงไม่เหมือนของชิ้นอื่นในโลกนี้ ในที่ทำงานเธอขึ้นชื่อเรื่องเป๊ะและปากจัดไม่มีใครเกิน แต่เบื้องหลัง เธอคือคุณน้าที่ดูแลหลานกำพร้ากับแมวอีกหนึ่งตัว จะมีก็แต่ผู้จัดการฝ่ายบัญชี คุณเพชรเคล็ดขัดยอกที่เป็นไม้เบื่อไม้เมา เพราะเขาพร้อมจะปะทะกับเธอในเรื่องงานเสมอ

ความสัมพันธ์ของเราสองคนเกิดจากความไม่จริงจัง ซ้ำยังฉาบฉวยพร้อมที่จะหันหลังจากกันไปอย่างง่ายดาย แต่ไปๆ มาๆ ไม่รู้เมื่อไหร่ที่ความรู้สึกที่ไม่จริงจังนั้นได้กลายเป็นความรู้สึกที่เรียกว่า ‘รัก’ “ทำไมถึงมองเหมือนอยากลากผมขึ้นเตียงอีกรอบแบบนั้น” “ฉันนึกว่าคุณจะชิ่งหนีไปก่อนที่ฉันจะตื่นเสียอีก”

“เอ่อ… ฉัน… ฉันมาจ่ายหนี้ให้กับคุณค่ะ” “จ่ายด้วยเงิน หรือ เรือนร่างล่ะ” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาเสียงเรียบ มองร่างบางของคนตรงหน้าด้วยสายตาหมิ่น ๆ “ร่างกาย” เสียงหวานใสตอบออกไปแผ่วเบาราวกับกระซิบ แก้มสาวแดงซ่านด้วยความอาย “กลับไปในที่ของคุณซะ วันนี้… ผมไม่มีอารมณ์”

“เรื่องเมื่อคืน…” “อยากให้ฉันทำแบบนั้นอีกรึไงถึงรื้อฟื้นความหลังอยู่ได้” “เปล่าค่ะ นินแค่อยากขอโทษที่เผลอทำแบบนั้น นินไม่ได้อยากแย่งผู้ชายของเพื่อนจริงๆ ค่ะ” “…” เพลิงมองหน้าคนตัวเล็กด้วยสายตายากจะคาดเดา ก่อนจะคลายมือออกจากขอบประตู “แต่เพื่อนเธอคงไม่คิดแบบนั้นมั้ง”