หลอมละลายรัก – โปรดปรารถนา
ปภังกรณ์ ทำให้ สุดาดวง รู้สึกได้หลากหลายเหลือเกิน
โกรธ เกลียดและหมั่นไส้ผสมรวมอยู่ในตัวเขาแทบทั้งหมด
แม้เธออยากจะฆ่าเขาให้ตายแต่ก็ต้องยอมศิโรราบแก่จูบของเขาอยู่เหมือนเดิม
####
“โคตรจะยั่วแล้วใครจะทนไหว สุ! สุ!”
ครั้นรู้ตัวว่าเผลอเรียกชื่อเล่นเขาหุบปากแทบไม่ทัน ก่อนจะเขี่ยเต้าอวบอิ่มเรียกเธอใหม่อีกครา
“นี่! ตื่นก่อนสิ ช่วยกันก่อนแล้วเดี๋ยวจะให้นอน”
หญิงสาวสะลึมสะลือพูด “มันหมดเวลานอนแล้วมั้ยคะ อีกไม่นานต้องไปทำงาน”
“พูดเพราะจริงนะ เร็วๆเข้า เสร็จช้าไปทำงานสาย ทีนี้อดได้เบี้ยขยันจะมาว่าฉันไม่ได้นะ”
เขาเริ่มหลอกล่ออีกครา และต้องกระตุกยิ้มเพราะมันได้ผลเกือบจะทุกครั้ง คนตัวเล็กในอ้อมแขนนี้หลอกง่าย
####
“มาแล้วเหรอคะ”
เธออู้อี้ถามเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงกอดรัดบวกกับแสงพระอาทิตย์ที่ส่องเข้าแยงตา
“ฉันเพิ่งกลับจากสิงคโปร์”
เธอขืนกายออกจากอ้อมกอดก่อนจะนั่งพับเพียบข้างๆร่างหนากำยำ
“ฉันท้องค่ะ”
“ก็บอกว่ายังไม่พร้อมจะมีเด็ก”
ใจมันกระเด็นกระดอนออกไปไกลจากตัวมากกว่าทุกคราว สงสัยคราวนี้จะเอากลับคืนมายากเสียแล้ว
เป็นประโยคที่พูดยากและต้องทำใจอยู่นาน หากว่าสุดาดวงก็ไม่อ้อมค้อม
“คุณมั่นใจแค่ไหนคะ…ว่าเขาเป็นลูกของคุณ”
คนฟังสะดุ้งลุกขึ้นยืน สิ่งที่หลุดออกจากปากเธอเมื่อสักครู่ มันทำเอาเขาตกใจมากกว่าประโยคที่เธอบอกว่าท้องอยู่มาก
“กำลังพร่ำอะไรอยู่ มีสติหน่อยสิ”
“ฉันเองยังไม่มั่นใจเลยค่ะว่าใครเป็นพ่อ”
เธอจะยอมให้ลูกถูกตราหน้าว่าเป็นลูกชู้และคนครหาว่าแม่ของแกไปแย่งสามีคนอื่นมาได้อย่างไร
สุดาดวงพยายามกลั้นเสียงสะอื้นทว่ามันกลับไร้ผล เธอปล่อยโห่เพื่อระบายความอัดอั้น
น้ำตาที่ไม่ได้ไหลมาร่วมจะสองเดือนกลับไหลออกมาอย่างทะลักทะลายคล้ายดั่งว่ามันกำลังเก็บกด
“สุดาดวง!”
น้ำเสียงของชายหนุ่มแข็งและห้วนกระด้างพานทำให้คนฟังนึกหวาดกลัว
ปภังกรณ์กำมือแน่น ภาพตรงหน้าทำเอาหัวใจที่มันกระเด็นหลุดจากกายกลับเข้ามาอยู่ที่เดิมได้โดยง่าย
และคงจะไม่มีวันหลุดออกไปอีกแล้ว
“สามวันก่อนฉันยังเอากับเธออยู่”
“สามวันก่อนฉันก็นอนกับกิตเหมือนกันค่ะ และฉันก็มั่นใจว่าคนในท้องคงไม่ได้เกิดจากคุณ”
