ไร่ร้อยรัก – ยมโดย (Amaree)
“เดี๋ยว ฝนตกแล้วจะไปไหน”
เขาพูดเสียงดังกร้าวทั้งเข้มทั้งดุ พันแสงคนเฮฮาที่ชอบแหย่หล่อนไปไหนเสียนะ
“ไม่ต้องมายุ่ง” แววเทียนโต้ตอบเสียงห้วน
“อย่ามาออกฤทธิ์กับพี่นะ ไอ้พันมันไม่ได้ใจดีเหมือนหมวดธนาหรอกจะบอกให้”
“อย่ามาวางอำนาจ ปล่อยเดี๋ยวนี้ฉันจะกลับบ้าน”
หล่อนตะคอกกลับเสียงแหลมน้ำตาปริ่มหยดโดนแขนเขา
“น้ำตาเทียนไหลง่ายจริงนะ ใครโดนเข้าก็ปวดแสบปวดร้อนไปถึงหัวใจ”
เขาว่าพลางกระชากร่างบางเข้ามาใกล้ แล้วรวบเอวหล่อนติดมือหลบฝน
เข้าไปในห้องนอนของตนเอง แววเทียนหน้าถอดสีห้องโล่งกว้าง
มีของตกแต่งน้อยเช่นเดิมเตียงใหญ่กว้างกลางห้องทำให้หล่อนนึกหวั่นใจ
เขาคงมีคนแวะเวียนมาบ่อย
นึกอย่างนั้นแล้วหล่อนก็อยากจะหนีไปเสียให้ไกล
พายุโยกกิ่งมะม่วงฟาดหลังคาบ้านฟังดูน่ากลัว
ฟ้าแล่บแปลบปลาบฝนเทลงมาจนกลบทุกเสียง หล่อนไม่ควรมาที่นี่เลยจริงๆ ……..
