อุ้มรักจอมมาร – มณีกานต์
“คุณ!”
“ลูกใคร?”
เขาถามเสียงเรียบ หลังจากตาคมๆ มองสบตาหวานตื่นตกใจของหล่อน
แล้วหลุบลงจ้องมองเด็กหญิงตัวน้อยที่นอนดูดนมจากอกแม่ตาแจ๋วแหวว
“!!!”
คำถามของเขา ทำเอาสาวน้อยหน้าซีดแล้วซีดอีก
ก้มหน้าก้มตาเบี่ยงตัวเองหลบสายตาเขาด้วย
เมื่อตอนนี้แม่หนู รมย์ชลี นอนดูดนมติดอกแม่
หลังจากร้องงอแงประท้วงเพราะอยากกินนมนอน
ซึ่งขวดนมของแม่หนูอยู่ในตะกร้าด้านนอก
และคนเป็นแม่ไม่กล้าออกไปหยิบ
จึงยอมเปิดอกให้ลูกน้อยฟัดนมจากเต้า
อย่างที่ถ้าคนสูงวัยเห็นหล่อนคงโดนดุเข้าให้
เพราะตามใจลูกวัยขวบเศษจนเคยตัว
“ยายยย!”
เด็กหญิงเหลือบตามองเห็นชายหนุ่มตัวโตยืนตระหง่านอยู่ไม่ไกล
รีบปล่อยหัวนมในปาก ที่กำลังดูดดื่ม
มาส่งยิ้มหวานน่ารักร้องเรียกอย่างยินดีจดจำได้
“อุ๊ย!”
คนเป็นคุณแม่หน้าร้อนผ่าว รีบดึงเสื้อลงปิดทรวงอกขาวผ่อง
กับปลายป้านฐานอกสีแดงฉ่ำน้ำลายลูกรักมือไม้สั่นไปหมด
ซึ่งคนตัวโตหน้าขึ้นสีตามอารมณ์ เมื่อเห็นความขาวความอวบ
ทั้งยอดอกสีแดงหวานฉ่ำ ที่เขาเคยสัมผัสมาแล้วชัดเจนเต็มๆ ตา
ถ้ามองไม่พลาด เขาว่าหล่อนดูอวบอิ่มเต็มตึงขึ้นกว่าเดิมเยอะทีเดียว
โดยเพราะสองเต้าขาวนุ่มที่ตอนนี้แค่มองด้วยตาเปล่า
เขาก็แทบจะกะเกณฑ์ถึงขนาดอันล้นฝ่ามือตัวเองได้
อาจเพราะภาวะของการเป็นคุณแม่ ที่ทำให้สาวน้อยตัวบางอ้อนแอ้น
ดูมีน้ำมีนวลทุกสัดส่วนเย้ายวนใจขึ้นกว่าเดิมแบบนี้
“ว่าไง?”
เขาเข้ามาทิ้งตัวลงนั่งใกล้ๆ ยื่นมือจับแก้มยุ้ยของเด็กหญิงเบาๆ
ส่งสายตาคมกริบจ้องมองทุกสัดส่วน ของรูปหน้าเนื้อตัวเล็กจิ๋ว
เพ่งพิศจดจ้องปากเล็กๆ เชิดๆ กระจุ๋มกระจิ๋มหยักบางของเด็กหญิง
ทั้งจมูกคอคิ้วคาง ซึ่งถอดแบบออกมาคล้ายๆ กับเขา
อย่างที่ทั้งมารดาและคนเป็นย่าเคยพูดจริงๆ เหมือนเขาขนาดนี้…
“น้องลีนี่…ลูกใคร?”
