ลวงใจพ่ายรัก ชุดตัวร้ายที่รัก – ลักษณะปรีชา
‘โรมิโอ’ ไม่ศรัทธาความรัก ไม่รู้จักคำว่า ‘รักแท้’
เปรียบผู้หญิงเหมือนสายลมพัดผ่านมาแล้วผ่านไป
ทว่าจู่ ๆ โชคชะตาก็เล่นตลกหอบ ‘ลมพายุ’ ที่ชื่อว่า ‘นภิสา’ พัดพาเข้ามาในชีวิต
ชายหนุ่มไม่รู้จักรักก็ได้รัก ไม่รู้จักอ่อยก็ได้อ่อย
ตัดสินใจทำทุกวิถีทางเพื่อทำให้เธอตกอยู่ในอ้อมกอดเขา
Fairy นภิสา
“ถึงเรียนมาน้อย ฟ้าก็รู้ตัวดีว่าคงเป็นได้แค่ไม้ประดับ
ไม่สามารถเป็นต้นไม้ที่คุณจะนำไปปลูกภายในบริเวณบ้าน
แล้วรดน้ำพรวนดินให้มันเติบโตผลิดอกออกผลได้หรอกค่ะ”
“ฟ้าเป็นต้นกล้าที่อ่อนแอ ถ้าคุณยังฝืนดึงดันนำไปใส่กระถางประดับไว้ข้างกาย
สักวันหนึ่ง…มันจะเหี่ยวเฉาตาย เพราะอยู่ผิดที่ผิดทาง
นั่นเพราะต้นไม้บางชนิดมันเลือกสถานที่ที่จะเติบโต เลือกน้ำเลือกดิน
ที่สำคัญ…มันอาจเลือกเจ้าของเพื่อวางทุกสิ่งทุกอย่างให้เขาประคับประคองไปจนเติบโต”
Romeo
“ยายบ๊อง ชาตินี้เธอเป็นได้แค่เมียเศรษฐีนั่นแหละ อย่าคิดเลื่อนเปื้อนนักเลย”
“คุณไม่ใช่หิ่งห้อยที่กระพริบแสงได้แต่เป็นเพชร และผมก็คือคนที่เก็บเพชรเม็ดนั้นขึ้นมา”
“ถ้าคุณคือต้นกล้าที่อ่อนแอ ผมก็คือคนที่ขุดมันขึ้นมา ผมจะเป็นเจ้าของคุณ
คุณสามารถวางทุกอย่างไว้บนมือผมได้ ผมจะฟูมฟักต้นกล้าน้อย ๆ นี้ให้เติบโตด้วยตัวเอง”
“วางสิ่งที่คุณกังวลทิ้งเสีย ผมจะทำให้คุณเป็นคนที่เหมาะสมกับผมเอง”
“ผมจูบคุณได้ไหมแฟรี่”
ชายหนุ่มรวบตัวหญิงสาวเข้ามากอด แขนที่ใช้งานได้ข้างเดียวไม่ได้เป็นอุปสรรค
“คะ เอ่อ ค่ะ แต่ขอดื่มไวน์สักสามแก้วก่อนนะคะ”
“ทำไม”
“จะได้หายอาย”
“อืม ครบสามแก้วแล้วยอมให้ผมทำทุกอย่างไหม”