ร่ายรักในรอยทราย – กระดาษทรายแก้ว
“หุบปาก!!! เลิกเล่นละครได้แล้ว ฉันมันโง่เองที่ไว้ใจคนอย่างเธอ
พ่อฉันพูดถูก พวกลิงขาวอย่างเธอมันไว้ใจไม่ได้ ร่าxสวาxไม่เลือกที่
ผู้หญิงอย่างเธอไม่มีค่าพอแม้แต่จะเป็นนางบำเรอความใคร่ในฮาเร็มด้วยซ้ำ!!!”
… คำพูดที่เขาโยนใส่หน้าเธออย่างโหดร้าย
วาจาโหดเหี้ยมของเขายังฝังลึกและหลอกหลอนในความทรงจำ
8 ปีก่อน เขาคือคนที่ตราหน้าว่าเธอคือหญิงแพxxาร่าxรัก
โดยไม่ฟังแม้แต่คำอ้อนวอนของเธอ
เขาคือสาเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียสิ่งมีค่าที่สุดในชีวิต
การสูญเสียที่เธอเกือบไม่รอดชีวิตจากความเจ็บปวด
หัวใจเธอแหลกสลายจนเหลือเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆ
เธอถึงกับลั่นปากสาบานว่าจะไม่ขอพบคนโหดร้ายอีกเป็นครั้งที่สอง
แต่ชะตากลับเล่นตลก นำเธอกลับมาเผชิญหน้ากับเขาอีกครั้ง
“ตอบคำถามฉันมาก่อนสิ เธอมาทำอะไรในบ้านของฉัน!!!”
“ฉันไม่รู้!”
“ไม่รู้งั้นเหรอ ทั้งๆ ที่เธอเพิ่งบอกว่ามารักษาคนป่วยเนี่ยนะ เธอนี่มันเก่งเรื่องโกหกจริงๆ ใช่ไหม”
“ที่ฉันบอกว่าไม่รู้ก็คือ ฉันไม่รู้ว่าที่นี่เป็นบ้านของคุณ ถ้าฉันรู้ฉันจะไม่มีวันมาเหยียบเด็ดขาด!!!”
หญิงสาวตอบพร้อมดิ้นรนยิ่งขึ้นอีก แต่ซาฟาร์ยังคงยึดข้อมือน้อยเอาไว้แน่น
“ปล่อยฉันนะคนบ้า คุณไม่มีสิทธิ์มาจับฉันแบบนี้”
“ฉันมีสิทธิ์ทำทุกอย่างนั้นแหละ ฉันมีสิทธิ์ที่จะสั่งให้เธอนอนกับฉันตรงนี้ก็ได้
หรือจะให้เธอไปเป็นxxxของกองทัพก็ได้ แม้แต่การสั่งxxxผู้หญิงโสโครกอย่างเธอฉันก็มีสิทธิ์
เพราะที่นี่มันบ้านของฉัน ประเทศของฉัน!!!”…
* ตีพิมพ์ครั้งแรกปี 2557 ในชื่อ “เจ้าสาวทะเลทราย” จัดพิมพ์และจำหน่ายโดยสนพ. อินเลิฟ
