- สาวหลงยุค – พงศกร
การเดินทางข้ามกาลเวลาอาจเป็นเรื่องเพ้อฝันสำหรับใครหลายคน รวมถึงพลอยบุษย์ แต่แล้วเช้าวันหนึ่ง เธอตื่นขึ้นมาในบ้านโบราณและพบว่าโลกรอบกายได้เปลี่ยนไป จากปัจจุบัน เธอกลายมาเป็นสุภาพสตรีสาวในสังคมชั้นสูง แห่งปีพุทธศักราช ๒๔๖๔
- ภรรยากาฝาก – อุมารินทร์
สายใยเส้นเดียวที่มีคือ ลูกสาวตัวน้อย ไร้เดียงสา ทำให้ไม้เลื้อยไร้ค่าอย่างเธอมีที่ยืนเล็กๆ ในบ้าน และเมื่อลูกคือแก้วตาดวงใจของเขา เธอจึงไม่ต่างจากขยะที่รอวันโดนกวาดออกนอกบ้าน เป็นวัชพืชที่ถูกหล่อเลี้ยงด้วย... น้ำตา ความเดียวดาย และด้อยค่า เป็นเพียง ‘ภรรยากาฝาก’ ที่ทำหน้าที่อยู่ใน ‘ห้องเล็ก’ …
- แม่น้ำนี้ชื่อนิจนิรันดร์ – ร่มแก้ว
เมื่อปาฏิหารย์ให้โอกาส 'นัทชา' ย้อนเวลากลับไปเจอชายหนุ่มผู้เป็นรักแรก ก่อนที่เขาจะแต่งงาน แต่กลับต้องพบว่า 'กนธี' ในอดีต ช่างไม่มีอะไรเหมือนกับที่คิดไว้สักอย่าง 'เปรมชล' น้องชายของเขาต่างหาก ที่สามารถทำให้หัวใจหวั่นไหว ที่ร้ายก็คือ ชายหนุ่มทั้งคู่กำลังจะถูกจับคลุมถุงชนกับคนอื่น จะทำอย่างไร เมื่อรักนี้ …
- Amethyst Sonata เพลงรัก..ลิขิตหัวใจ – แก้วกังไส
ณ ห้วงเวลาที่หัวใจเต้นไปตามจังหวะของความรัก ฉันเข้าใจแล้ว...อะไรที่พาดวงใจของฉันไปพบเขา เสียงร้องเพลง[ รักกันในฝัน ゆめ の あいしてる。] ของเรย์จิ บีบคั้นเอาความเหงาอันอ้างว้างและเปล่าเปลี่ยวในใจที่ฉันพยายามซุกซ่อนเอาไว้ออกมา จนฉันไม่อาจสะกดใจให้เฉยชา
- ฮุ่ยน่า ชายาส้มหล่น (นิยายจีน) – มะปรางลอยแก้ว ฟางซิน
เซียนหลิ่งเหวินกระตุกยิ้ม กลั้นหัวเราะไม่รู้สตรีผู้นี้คิดเลยเถิดไปถึงไหนแล้ว พลันนึกสนุกแล้วโน้มใบหน้าคมเข้าใกล้จนลมหายใจเป่ารดพวงแก้ม ยิ่งเห็นนางตื่นตระหนกก็พอใจ กระทั่งสัมผัสได้ถึงร่างที่สั่นเทา จึงเลื่อนปลายจมูกโด่งปัดผ่านแก้มขาว กระซิบเบาข้าใบหู "อย่ายิ้มให้ผู้ใดอีก หากมิใช่ข้า" หัวใจเต้นแรงเกินไปแล้ว! ฮุ่ยน่าเบิกตากว้าง เสียงกระซิบเบาที่ข้างใบหูทำให้ขนอ่อนทั่วแผ่นหลังลุกชัน ความรู้สึกแปลกๆ นี้คือสิ่งใดกัน แต่พอนึกถึงความผิดที่เขากล่าว
- พวกท่านรักกันเกี่ยวอะไรกับข้า (นิยายจีน) – กัญณัฐฐ์
เสี่ยวมี่นั่งอ่านนิยายอยู่ดีๆ นางร้ายของเรื่องก็โดนยาพิษ พระเอกของเรื่องยังกล่าวว่า “หากนางฟื้นขึ้นมาข้าจะแต่งกับนาง" เพ้ย! คนตายที่ไหนจะฟื้นขึ้นมาได้ ไม่รู้เพราะความโมโหหรือความเบื่อหน่ายกับนิยาย ข้าวโพดเจ้ากรรมต้นทําพิษติดคอจนเสี่ยวมหายใจไม่ออก ตื่นขึ้นมาอีกทีให้ตายเถอะ วิญญาณเสี่ยวมี่ดันทะลุไปอยู่ในร่างนางร้ายของนิยายที่กําลังอ่าน "ตาย" ไม่มีทางเสี่ยวม่จะไม่ยอมตายเป็นครั้งที่สองอย่างแน่นอน
- ฤดูรัก…พิรุณภัทร – มักเน
เพราะพี่สาวเพียงคนเดียวหายตัวไปในวันแต่งงานอย่างไร้ซึ่งร่องรอย ปลายฝน จึงจำต้องแต่งงานกับว่าที่พี่เขยของตัวเอง ซึ่งมันเป็นการแต่งงานที่ไร้ซึ่งพิธีส่งตัวเข้าหอและการจดทะเบียนสมรส แต่ปลายฝนก็ดูแลและเอาใจใส่ พิรุณภัทร เป็นอย่างดีเพื่อตอบแทนบุญคุณของเขาที่อุดหนุนจุนเจือครอบครัวของเธอ
- เปลวกนก – พงศกร
เมื่อตัดสินใจหนีความวุ่นวายจากพระนครมาทำฟาร์มเลี้ยงผึ้ง เลี้ยงไก่ เลี้ยงวัวอยู่ไกลถึงบางเบิด หม่อมราชวงศ์เปลวกนก คิดว่าชีวิตคงมีแต่ความสุขสงบเสียที แต่ครั้นเมื่อเพื่อนถูกฆาตกรรม เธอก็ถูกดึงเข้าไปเกี่ยวข้องโดยไม่อาจหลีกเลี่ยง โดยเฉพาะเมื่อนายตำรวจเจ้าของคดีเป็นถึงท่านชายผู้ทรงศักดิ์ และเธอเองก็คือหนึ่งในผู้ต้องสงสัย เรื่องฆาตกรรมก็ว่าหนักหนาอยู่แล้ว แต่เรื่องของหัวใจนี่สิที่ทำให้หนักใจยิ่งกว่า
- เสน่ห์รักร้าย ร่ายพิศวาส – ณัตจันทร์
หญิงสาวที่เขาเคยหลีกหนีการแต่งงานมานานในที่สุดเขาก็หนีไม่พ้น จำต้องแต่งกับเธอคนนี้จนได้ แต่ทำไมความรู้สึกในตอนนี้กับเมื่อสิบปีก่อน มันช่างต่างกันลิบลับ เห็นแล้วอยากจะจับโยนลงเตียงท่าเดียว... ใครจะคิดว่าเด็กแว่น ฟันยื่นเมื่อสิบปีก่อนจะทั้งสวย ทั้งฉลาด ที่สำคัญ ความหื่x ตีคู่มากับความโหด พอๆกันเลย
- เมียลับนายหัว – อัญญาณี
วินาทีที่ได้เห็นรอยยิ้มของลูกสาว หัวใจเขาเต้นแรงมาก ความรู้สึกหม่นเศร้า เคว้งคว้างท่ามกลางความหนาวเหน็บถูกปัดออกมาจากจิตใจจนสิ้นเมื่อได้พบหน้ากัญญาพัชรด้วยตาตัวเอง หนูน้อยวัยสี่ขวบเดินมาหาชายร่างสูงใหญ่ด้วยความรู้สึกที่บอกในใจว่า ต้องเดินไปหา “แม่ไปไหนครับ” “แม่ไปหาผัวใหม่” เด็กวัยสี่ขวบตอบเสียงใส ยิ้มแป้น แต่คนได้รับคำตอบกลับยิ้มไม่ออก
- ชะรอยรัก – ละเวงวัณฬา
ตติยุทธ์รู้ว่าตัวเองไม่ใช่ผู้ชายดีเลิศอะไรมากมายนัก แต่เขาก็รักหล่อน และจะจับหล่อนเอาไว้ให้อยู่คู่กับเขาตลอดไป ด้วยความรัก ชุณห์หงส์รู้...ตัวเองก็ไม่ได้เป็นสุภาพสตรีที่ดีพร้อม แต่หล่อนรักเขา และพร้อมจะอยู่เคียงข้างผู้ชายคนนั้น ด้วยความรัก