พลาดพลั้งบังเอิญรัก – พราภัค
แค่พลาดแต่งงานกับผู้ชายด้านชา
แค่ถูกเขาบอกว่า ‘ห่างกันสักพัก’
ยังไม่ร้ายเท่ากับการพลั้งใจรักสามีตัวเอง
“เราห่างกันสักพักเถอะ”
อะไรนะ!!!
เตวิษา อึ้งไป พี่รงพูดว่าไงนะ เธอหงุดหงิดจนคิดจะทิ้งเขาก็ใช่แต่ว่า
พอถูกชิงบอกเลิกก่อนเช่นนี้จะไม่ให้ตกใจจนพูดไม่ออกได้อย่างไรกัน
“ไม่ต้องห่างแล้ว! ห่างไปก็เสียเวลา หย่าเลยดีกว่า ไปหย่ากัน”
“พูดอะไร!”
“พี่มีคนอื่นใช่ไหม”
“ไม่!”
ทำไมเขาจึงเอ่ยคำปฏิเสธได้ชัดเจนหนักแน่นขนาดนั้นทั้งที่มันเป็นคำโกหกแท้ๆ
และทำไมเขาต้องปากแข็งด้วย กล้าทำก็ควรกล้ารับออกมาให้สมศักดิ์ศรีชายชาตรีสิ
