ซุ่มสวาท – พลิ้วอ่อน
เธอจะทำยังไงเมื่อตื่นขึ้นมาบนเตียงของ ‘ว่าที่พี่เขย’ ทั้งตัวเขาและเธอไม่ได้ใส่อะไรเลย
แถมสองร่างยังก่ายเกยกันประหนึ่งคู่รักในคืนวิวาห์!
ร่างใหญ่หนาใต้ร่างกัดกรามแน่น คำรามต่ำในลำคอประหนึ่งได้รับความทุกข์ทรมาณ
โอ…ช่างน่าสงสารเสียนี่กระไร
มิถิลาโน้มตัวไปข้างหน้า วางมือลงบนบ่าและอกหนั่นแน่น
เพ่งพิศขนตางอนยาวที่ทาบทับลงกับโหนกแก้มแดงระเรื่อ
เชยคางเขาให้เงยหน้ามอง นิ้วลูบไล้แก้มสากระคายด้วยปื้นเขียวจางอย่างเบามือ
‘เจ็บเหรอ’ ริมฝีปากแดงฉ่ำของวราเม้มแน่น เบือนหน้าหนี สองแก้มแดงก่ำ
‘เปล่า…เปล่าครับ’ คิดจะปากแข็งกับเธออย่างนั้นหรือ
‘เจ็บก็บอกว่าเจ็บ ไม่ต้องกลัวนะคนดี’
ก้มลงและเล็มใบหูเขาเบาๆ กระซิบเสียงกระเส่าด้วยความเอ็นดู
‘ฉันจะพยายามไม่ทำรุนแรงกับคุณ’
