ชายาป่วนวัง ซูหวังเฟย (นิยายจีน) – เหอไป๋ซิง
ไม่รู้ว่าฟ้าชังหรือสวรรค์แกล้ง วิญญาณของนางจึงได้เข้ามาอยู่ในร่างของ ซูลี่อิง
บุตรสาวตระกูลซูที่เพิ่งสิ้นใจได้ไม่นาน แม้นางจะพบว่าการใช้ชีวิต
อยู่ในร่างของคุณหนูซูลี่อิงผู้นี้ช่างแสนสุขสบายและมีพร้อมทุกอย่าง
อย่างที่นางไม่เคยได้พบเจอในชาติก่อน แต่มันก็สุขได้ไม่นานนัก
เมื่อจู่ๆ ฮ่องเต้ก็ทรงมีราชโองการฟ้าผ่าเฟ้นหาชายาเอกให้
องค์ชายสามหานเหวินเซียว ผู้ได้ฉายาว่า ‘อ๋องปีศาจแห่งวังหลวง’
ดูเอาเถิด อุตส่าห์หนีงานแต่งจากภพก่อนมาได้
ดันต้องมาเจอวัฒนธรรมคลุมถุงชนในภพใหม่อีก
ก็เอาสิ! ระหว่างชายาตัวป่วนกับท่านอ๋องปีศาจ
ใครจะเป็นฝ่ายเอ่ยคำว่า ‘หย่า’ ก่อนกัน
“ท่านอ๋อง! ปล่อยหม่อมฉันลงนะเพคะ!”
นางดิ้นสุดแรงหมายจะให้เขาปล่อยนางลง
แต่กลับกลายเป็นว่าเขายิ่งกอดรัดนางแน่นขึ้นไปอีก
“นี่! เจ้าจะดิ้นทำไมกัน อยู่เฉยๆ สิ”
เหวินเซียวชักหงุดหงิดกับนางมากขึ้นทุกที
“ไม่! ปล่อยหม่อมฉันลงเดี๋ยวนี้!”
“อ๊ะ! ซูลี่อิง หยุดดิ้น!”
ตู้ม! ซ่า!
เสียงน้ำในถังกระเซ็นออกมาดังไปทั่วห้องอาบน้ำก่อนจะเงียบเสียงลง
เส้นเลือดบนขมับขวาของเหวินเซียวเต้นตุ้บๆ
หากลูกน้องและเหล่าทหารใต้อาณัติของเขามาเห็นภาพนี้
เขาคงไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปวางไว้ที่ใด ฝีมือเพลงยุทธ์หรือก็ล้ำเลิศ
แต่กลับต้องมาพลาดท่าเพราะเจ้าเด็กงี่เง่าในอ้อมแขนตนเอง น่าอายเสียจริง
“เจ้านี่นะ!”
