ฉากรักของนางร้าย – เลดี้มาร์มาเลด
แล้ว โตมร ก็พาเดินลึกเข้าไปด้านใน “ที่นั่งแถวนี้พี่นั่งเป็นประจำ”
และชายหนุ่มก็พามาตรงโต๊ะข้างหน้าต่าง ที่มองออกไปเห็นโบสถ์ประจำคอลเลจ
“พี่ใช้หนังสือแถวๆ นี้เยอะเลยชอบนั่งที่นี่ แต่ถ้าคนเต็มพี่ก็จะไปนั่งห้องถัดไป”
ไกด์สุดหล่อแนะนำ
“ที่นี่สวยจัง กี้รู้สึกเหมือนเดินอยู่ในอดีตเลยนะคะ
ที่จริงห้องสมุดที่บอสตันก็สวยนะคะ แต่ไม่เหมือนที่นี่ ที่นี่ดูขลัง ดูมีเวทมนต์”
กีรกัญญา ชื่นชมจากใจคนเรียนศิลปะ
ในห้องที่โตมรพามา ไม่มีคนอยู่เลย คงเพราะยังเช้าและอยู่ในช่วงปิดเทอม
กีรกัญญาทรุดตัวลงนั่งหมิ่นๆที่โต๊ะริมหน้าต่าง และดึงโตมรให้นั่งบนเก้าอี้ตัวที่โตมรบอกว่านั่งเป็นประจำ
“ด้วยเวทมนต์ของห้องสมุด กี้ขอสะกดให้พี่โตรักกี้หลงกี้มากขึ้นทุกวันๆ ด้วยเถอะ เพี้ยง!”
หญิงสาวทำมือวนๆ แบบสะกดจิตคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ในตำแหน่งที่ต่ำกว่าคนร่ายมนต์
พอว่าคาถาจบก็เสกเพี้ยง แต่เพี้ยง! ของ กีรกัญญาไม่ได้ใช้ข้าวสารเสก
แต่หญิงสาวกลับเสกด้วยการประทับริมฝีปากสีชมพูอ่อนใส
ลงบนริมฝีปากคนที่กำลังตกอยู่ในมนต์สะกดอย่างแผ่วเบา
“พี่โตห้ามเปลี่ยนใจนะคะ เพราะกี้ลงคาถาไว้แล้ว”
กีรกัญญาเอานิ้วชี้แตะที่ริมฝีปากที่เจ้าตัวออกปากว่าลงคาถาไว้
แต่โตมรดูเหมือนจะยังไม่หลุดออกจากมนต์สะกด
เพราะเมื่อกีรกัญญาทำท่าจะลุกจากโต๊ะข้างหน้าต่าง
ชายหนุ่มก็เหนี่ยวเอวบางรั้งให้หญิงสาวเขยิบเข้ามาชิด
