จารใจทุรยศ (นิยายจีน) – เพลงมีนา
“ฆ่าตัวตาย?”
เด็กหญิงเอียงคออย่างงุนงง
“ผู้ใดฆ่าตัวตายเจ้าคะ”
“ก็เจ้าไง”
เขาใช้นิ้วชี้จิ้มที่หน้าผากของเด็กหญิง
“ไม่เช่นนั้นเจ้าจะเดินลงน้ำไปทำไม”
“ท่านผู้มีพระคุณเข้าใจข้าน้อยผิดแล้วเจ้าคะ”
เด็กหญิงรีบอธิบาย
ได้ยินถ้อยคำของนางก็ทำให้เด็กหนุ่มหน้าตึงไป
เขาก้าวเท้าถอยห่างนางออกมาเล็กน้อย
“เช่นนั้นก็ดีแล้ว อย่าได้ลืมเชียวว่าชีวิตเจ้าเป็นของข้าแล้ว”
“เจ้าค่ะ ข้าจะจำใสใจไว้”
นางส่งยิ้มดวงตาเป็นประกาย
หนึ่งครั้งที่เขาช่วยชีวิตนาง หนึ่งครั้งที่นางช่วยชีวิตเขา
‘เสิ่นฉางซี’ บุตรสาวองครักษ์วังหลวงที่รอดจากความตาย
พร้อมแผลเป็นบนใบหน้าและท่าเดินกะโผลกกะเผลก
ชีวิตของนางเป็นของ ‘สวินเย่ว์’ แม่ทัพหนุ่มผู้แข็งกระด้าง
ผู้บังเอิญช่วยนางอย่างไม่ตั้งใจ
ชะตานำพาให้ใจสองดวงให้พานพบและผูกพัน
เกิดสายใยโยงหัวใจสองดวง ลมหายใจของนาง ไออุ่นจากกายของเขา
ความรักที่จารในหัวใจจะยังคงเป็นเช่นเดิมไม่เสื่อมคลาย
แม้นางจะย้ำเตือนตัวเองว่าฐานะของนางไม่ควรรักเขา!
