เยื่อรักสีกุหลาบ – แทนขวัญ
“มาเป็นผู้หญิงของฉันไหม”
หนี้บุญคุณนำพา บัวบูชา ให้ตกลงยอมรับข้อเสนอของเขา
คเณศ เทพทัต นักธุรกิจหนุ่มที่มีความหลังฝังใจและรักใครไม่เป็น!
เขาต้องการแค่เซ็กซ์ เธอต้องการตอบแทน
กลางวันเป็นเด็กฝึกงาน กลางคืนเป็นเด็กของเขา
กระทั่งถึงวันที่หนี้บุญคุณสิ้นสุด พันธะที่ไม่ต้องการกลับเพิ่งเริ่มต้น
แล้วกันเถอะ…เธอท้อง!
“ตอนนี้เป็นเวลางาน บัวต้องกลับลงไปที่ฟร้อนต์”
“ใครกล้าว่าอะไร ถ้าฉันกำลังรีเช็กข้อมูลสำคัญกับเธออยู่”
“รีเช็กข้อมูล?”
“ก็อาจจะเกี่ยวกับอะไรบางอย่างในหาดใหญ่…
พอดีเธอมาจากที่นั่น ฉันก็เลยเรียกเธอขึ้นมาถาม”
ไม่น่าเชื่อ… คเณศจะเตรียมคำแก้ตัวเอาไว้ให้หล่อนเสร็จสรรพ
เขาร้ายกาจกว่าที่หล่อนเคยคิดเอาไว้มากนัก
หรือเป็นหล่อนเองที่ประมาท ถึงได้ยังหลงละเมอไปเอง
ว่าจะมีทุ่งลาเวนเดอร์ให้วิ่งเล่นในถิ่นพำนักซาตาน
“ไม่เอาค่ะ”
บัวบูชายกมือทัดทาน เพราะไม่คิดจะให้ความร่วมมือกับคนเกเรง่ายๆ
“เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า คุณจะโดนนินทาเปล่าๆ”
“ห้องฉันไม่มีใครกล้าเข้ามา ถ้าฉันไม่อนุญาต”
“แต่มันก็ไม่เข้าท่าอยู่ดี”
“จำได้แต่ว่าเรา ‘เข้ากัน’ ได้ดีมาก”
“คุณโต!”
บัวบูชาแทบอยากร้องกรี๊ด ติดตรงยังมีสติมากพอที่จะรู้ว่า
การทำแบบนั้นอาจพาให้พนักงานข้างนอกห้องแตกตื่นเสียเปล่าๆ
“เป็นเด็กฝึกงานต้องไม่เกี่ยงงานรู้ไหม เดี๋ยวไม่เซ็นให้ผ่านฝึกงานนะ”
คเณศมิวายแกล้งเย้าแล้วเข้าไปกระซิบข้างใบหูหล่อน
“ขอเช็กงานยี่สิบนาที”
“แต่ว่า…”
เพียงอ้าปากนิดหนึ่ง ถ้อยคำโต้แย้งของหล่อนก็หายไปเพราะจุมพิตของเขา
“อื้อ…”
