พิศวาสร้ายลวงใจรัก – ดารารินทร์
หล่อนมันร้ายที่กล้าผูกมัดเขาไว้ด้วยทะเบียนสมรสหลอกๆ เพียงเพราะจูบ
หากแต่เขาร้ายนัก… ที่ยอมกระโจนลงไปเล่นบทรักหลอกๆ เพียงเพราะถูกทรยศ
และผูกมัดหล่อนไว้ด้วยบทพิศวาสแสนร้ายกาจ หาใช่หลอกลวงไปทั้งชีวิต
“พี่ให้ออกมาซื้อน้ำกินนะหอม ไม่ใช่ให้ออกมาอ่อยผู้ชายเอาไปกินลับหลัง”
“หอมไม่ได้ออกมาอ่อยผู้ชายค่ะ นี่ไงน้ำ”
หล่อนรีบชูกระป๋องน้ำแดงในมือให้ดูเป็นการยืนยันความบริสุทธิ์ใจ
ไปพร้อมกับความโมโหที่คุกรุ่นอยู่ภายในใจ
แต่ดูเหมือนอารมณ์เขาจะเสียยิ่งกว่าหล่อนมากมาย
ผละจากผนังสี่เหลี่ยมมาได้ก็คว้าข้อมือเล็กๆ ลากลิ่วติดมือเข้าห้องทำงานไปทันที
หอมระริน ตัวบางๆ จะต่อต้านอะไรได้ เขายกเอวคอดขึ้นไปนั่งบนโต๊ะทำงาน
แล้วแทรกตัวเข้าไปจนเรียวขาสวยแยกออกจากกัน คร่อมไว้ด้วยแขนล่ำๆ
และร่างสูงใหญ่ โน้มหน้าเข้ามาใกล้จนหล่อนแทบจะหงายหลัง
ต้องรั้งบ่าแกร่งเอาไว้ด้วยมือเรียวทั้งสองข้าง
“หอมโสดเหรอ…”
ถามหน้านิ่งมาก หากแต่น้ำเสียงกลับเข้มดำอำมหิต
นัยน์ตาเป็นประกายลึกล้ำซ่อนความดุร้ายเอาไว้ภายใต้จิตใจอันร้อนระอุ
“…หอมมาขอให้พี่รับผิดชอบ ลากพี่ไปขอแต่งงานบนตึกสูง
จนพี่ใจอ่อนยอมไปจดทะเบียนสมรสด้วย
แล้วยังมีหน้าไปบอกผู้ชายคนอื่นว่าโสดเหรอ!”
หอมระรินก้มหน้างุดไม่ยอมตอบ ไม่กล้าจะเสี่ยงเถียงกับเขาให้ตัวเองต้องเดือดร้อน
เขาก็จูบแก้มนุ่มแรงๆ ด้วยความโมโหที่เพิ่มขึ้น และเพิ่มขึ้น…
จนอารมณ์ร้อนร้ายแทบจะระเบิดตูมออกมา
พิศวาสร้ายลวงใจรัก เป็นนิยายภาคต่อ(รุ่นลูก) ของนิยายเรื่อง พิศวาสลวงบ่วงราคี และเรื่องนี้ (พิศวาสร้ายลวงใจรัก) ยังมีภาคต่อ คือเรื่อง พิศวาสร้ายซ่อนใจรัก ด้วยค่ะ อย่าไปอ่านกันนะคะ
